Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
101
De elendige
Hvorledes det nu enn var, hadde denne siste slette
gjerningen en avgjørende virkning på ham; den skar gjen*
nem virvaret i hans sjel og kløvde det slik at alle skyg*
ger samlet sig på den ene siden, alt lys på den andre.
Fra først av, før han hadde fått tid til å granske sig seiv
og tenke sig om, prøvde han ganske vettløst lik en som
kjemper for livet, å finne igjen gutten for å få gitt ham
pengene tilbake, og så, da han skjønte at det var unyttig
og umulig, stoppet han fortvilet. Med det samme han
ropte: «Jeg er en usling,» kom han til åse sig seiv slik
han var, og han var alt da så langt borte fra sig seiv,
at han syntes han ikke var annet enn en ånd, og at han
der foran sig, med stokken i hand, med blusen på, med
ranselen fylt av tyvegods på ryggen, med det mørke,
bistre ansiktet, med hodet fylt av skumle planer, så lys*
levende selve den ulidelige galeislaven Jean Valjean.
Overmålet av ulykke hadde, som før nevnt, gjort ham
til noget av en drømmer. Dette var også som en drøm.
Han så virkelig for sig denne Jean Valjean, dette skumle
fjeset. Han var et øieblikk nær ved å spørre sig seiv
hvem dette mennesket var, og han følte redsel for ham.
Han stod altså så å si ansikt til ansikt med sig seiv,
og på samme tid så han tvers gjennem dette drømme*
syn nede i et hemmelighetsfullt dyp, et slags lys som
han først tok for en fakkel. Da han nærmere gransket
det lyset som viste sig for samvittigheten, blev han var
at det hadde form som et menneske og at lyset var
biskopen. Samvittigheten så skiftevis på de to skikkel*
sene han hadde foran sig, biskopen og Jean Valjean. Det
skulde ikke mindre til enn en mann som den første for
åfå gjort det av med den siste. Ved en av de underlige
virkningene som særmerker slik overspenthet, blev bisko
pen mens drømmen varte, stadig større og mere strålende
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
