Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Victor Hugo
378
Gavroche uten å si et ord og de hadde full tillit til dette
lille fillete forsynet som hadde gitt dem brød og lovt
dem nattely. Langs plankeverket lå en stige som blev
brukt av arbeiderne ved Julisøilen. Gavroche reiste den
med merkelig styrke, og såtte den op mot en av fors
benene på elefanten. Der stigen sluttet var et slags sort
hull i maven på kolossen. Gavroche viste stigen og hullet
til gjestene sine og sa til dem: «Klyv op og gå inn.» De
to barna så redde på hverandre. «Er dere redde, unger!»
ropte Gavroche. «Nå skal dere bare se.» Han klamret
sig fast til benene på elefanten og på et øieblikk og uten
å bruke stigen, var han oppe ved åpningen. Han smatt
inn lik en snog som glir inn i en sprekk, og et øieblikk
efter skimtet barna det bleke ansiktet hans ved kanten
av det kullsorte hullet.
«Nå da!» ropte han, «stig på da, smågutter, så skal
dere få se hvor godt her er. Stig på du,» sa han til den
eldste, «jeg skal rekke dig hånden.» De to småguttene
puffet til hverandre med skuldrene; Gavroche skapte frykt
og tillit hos dem på samme tid, og det øsregnet. Den
eldste våget sig i vei. Da den yngste så broren gå opover
stigen og at han seiv blev alene igjen mellem benene på
det svære dyret, hadde han mest lyst til å gråte, men torde
ikke. Den eldste steg langsomt opover stigen. Gavroche
såtte mot i ham mens han klatret, med utrop lik de
fektemestrene bruker til elevene sine eller driveren til
eslet: «Vær ikke redd! Slik ja! Gå på! Sett foten
der. Kom med hånden. Friskt mot!» Og da han kunde
nå ham, grep han ham brått og kraftig i armen og trakk
ham til sig. «Hukket,» sa han. Gutten hadde kommet
gjennem åpningen. «Nå får du sette dig. Vær så venn*
lig å ta plass, min herre,» sa Gavroche og så krøp han
ut gjennem hullet og lot sig med en silkeapes smidighet
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
