Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
193
Bezt er að leita að viði þessum á vorin, svo er viðurinn
lát-inn standa í sól og vindi allt sumarið fram á haust, svo hann
þorni; ef tréð er gotb má með öxi höggva spón af öðrum
enda og fletta honum af endilöngu trénu; viður þessi er
ágætur í eldhúskirnur, af því hann er svo beygjanlegur, þar
sem hiti og reykur er, getur viður þessi haldizt í hundrað ár,
og ef hann verður svo gamall, er hann orðinn harður sem
fílabein, en i röku húsi dugir ekki slíkur viður i tiu ár.
Menn halda að þarna hafi verið skógur til forna, en um
synda-flóðið kom mikil breyting yfir Island sem önnur lönd, svo
þá eyddust skógar, en fjöllin brunnu.
Að lokum má geta um tvo norska rithöfunda, Absalon
Pederssön og Peder Claussön, er báðir geta Islands nokkuð
í ritum sínum.
Alsalon Pederssön Beyer var fæddur í Skirdal í Sogni
um 1528, hann stundaði skólanátn í Bergen; biskup Geble
Pederssön tók drenginn að sér og styrkti hann til mennta;
1544 fór hann til háskólans i Kaupmannahöfn og þaðan 1549
til Wittenberg, þar var hann þangað til 1552. ári seinna varð
hann guðfræðiskennari í Bergen, 1566 prestur á Bergenhus,
um sama leyti var honum veitt erkidjáknsetnbætti í
Þránd-heimi, en þangað fór hann aldrei, dvaldi alltaf í Bergen og
dó einhverntíma á árunum 1573—75.1 í Noregslýsingu
Absalons Pjeturssonar er íslands getið á þessa leið: »A landi
þessu býr karlmannleg og einörð þjóð, námfús til allskonar
íþrótta. Hjá þessari þjóð er það vani, að kenna börnunum að
lesa og skrifa, bæði drengjum og stúlkubörnum. Ungir drengir
eru látnir læra lögbókina utanað, þeir halda höndum á baki
sér og skipta svo allri lögbókinni í bálka og kapítula, og síðan
skipta þeir hverjum kapítula i einstök atriði. Það er
karl-mannleg þjóð, og ekki svo fáir þeirra geta tekið upp »fat af
ásmundarjárni* (rauða) og lagt á herðar sér og borið það heim. í
landi þessu er mikið af brennisteini, kvikfé, stórum kindum,
smjöri og ostum; þar eru fagrir hestar, ágætir fálkar, góðir
’) N. Nicolaysen: Oplysninger angaaende Magister Absalon
Peders-söns Enke. Norske Samlinger I. Christiania 1852, bls. 525 — 48.
12
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
