Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
198
það sé kennt við ísinn, þar sé vetur mjög langur og strangur
og auk þess reki þangað frá Grænlandi mikla hafisa, með
hafisnum reka stór tré frá Grænlandi og Noregi; í þessum
löndum rífa ofsaveður trén upp með rótum, og þegar miklar
rigningar ganga, berast þau út i sjó og flytjast svo til
Is-lands. Með hafisnum hrekjast og hvítabirnir til Islands frá
r
Grænlandi. Aður var landið kallað Snæland, af þvi þar er
ákaflega snjóþungt á vetrum, svo menn komast ekki út úr
húsum, á sumrum er þar einnig mikill snjór á fjöllum, og
stundum snjóar þá lika í byggðum; þegar Streyc var á ferð
um jónsmessu leyti, snjóaði einu sinni svo mikið, að jörðin
var þakin snjólagi, sem var hálfa alin á þvkkt. Streyc segir,
að Islendingar hafi verið heiðnir, þegar landið komst undir
konung, en hann hafi látið sér mjög annt um að kenna þeim
sanna kristna trú; segir hann að hinir greindustu unglingar
séu sendir til Danmerkur og látnir ganga þar i skóla, til þess að
læra latínu og trúfræði. Islenzkan segir hann sé komin af
þýzk-unni, og þeir sem kunni dönsku, geti nokkurn veginn skilið hana.
r r
A Islandi eru tveir biskupar, annar i Schalhold, hinn í Hálár eða
Holá, enn fremur talar hann um vísitazíur biskupa og um
prest-ana, segir hann að þeir hafi ekki mikið fyrir ræðum sinum,
þvi þeir lesi aðeins gamlar ræður upp úr prentuðum bókum,
og segir hann að söfnuðurinn mundi taka það illa upp, ef
prestarnir gjörðu sjálfrr ræður sinar, og menn mundi þá
gruna, að kenningin væri ekki samkvæm innblæstri heilags anda,
er forfeður þeirra fengu hlutdeild i. Þó hneyxlast menn ekki á
því, þó gamlir sjóndaprir prestar prédiki blaðalaust. Islendingar
eru mjög guðhræddir, og meðan á bænahaldinu stendur í
kirkj-unum, er sifellt verið að hringja, láta þá margir iðran sina
i ljósi með gráti og tárum. Við altarissakramenti hafa þeir
einkennilega siði, á undan altarisgöngunni sættast þeir og
takast i hendur, og karlmennirnir ganga til kvenna þeirra,
sem eiga að vera til altaris, og rétta þeim hendina, síðan
skríða þeir (einkum kvennfólkið) á hnjánum upp að altarinu,
varpa sér svo til jarðar og reisa sig aðeins upp til hálfs, er
þeir taka við sakramentinu; þegar þeir eru búnir að taka á
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
