Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
350
og allt upp að 8, stendur eitt hornið vanalega beint
fram úr enninu; nautgripir hafa aptur á móti engin horn;
þessu er svo vísdómslega fyrir komið af þvi að féð þarf
horna þessara til þess að verja sig gegn stórum ránfuglum,
en nautgripirnir þurfa ekki að óttast þá. Að öðru leyti segir
höf. allskynsamlega frá fjárræktinni á íslandi. Höf. getur
meðal annars mýla þeirra, sem stundum finnast í
kindar-mögum og segir hvernig þeir myndast. Mjólk er hið helzta
læknismeðal á íslandi; nýmjólk drekka engir nema sjúklingar,
aórir dekka áir, og þegar þær eru orðnar gamlar og súrar,
blanda menn vatni saman við. Islenzka smjörið er ákaflega
hárugt, af því það er ekki saltað verður það brátt grænt eða
svart, þrátt, þefillt og viðbjóðslegt, svo það er varla hægt að
gera það ætt fyrir háseta á dönskum skipum, þó það sé
brætt upp aptur.
t
Arnir á Islandi eru mjög stórar og grimmar og gjöra
mikinn skaða með því að drepa ungan fénað, ekki ráðast
þær á menn, nema þegar þær einhverntíma af hendingu hafa
smakkað mannshold af sjóreknu líki, þá verða þær svo
sólgnar i það, aó þær grípa 4 og 5 ára börn og fljúga með
þau í hreiður sín. Anderson talar líka um fálka og segir
frá fálkaveiðum, hvernig þær eru framkvæmdar á Islandi, og
frá fálkaskipinu, sem flutti fálkana árlega til Danmerkur.
Stórir máfar (svartbakar) veiða hrognkelsi (Runmave) og
draga þau í land, bændur láta krakka sina passa upp á þegar
máfarnir koma með fiskana í land, svo reka börnin þá burtu,
taka fiskinn, og færa hann foreldrum sinum. Helsingjar koma
að Austurlandi i stórhópum, og eru þá svo þreyttir af að fljúga
vfir hafið, að þá má drepa svo þúsundum skiptir. Af
mörg-um íslenzkum sjófuglum er hið megnasta lýsisbragð, en um
slíkt kæra íslendingar sig ekki; alla fugla, sem þeir ná í,
annaðhvort með þvi að klifra eptir þeim i björgum, eða þeir
grafa þá upp úr sandinum, láta þeir i pottinn, sjóða á sinn
hátt, og láta það svo í sína ágætu maga, án þess þeim bjóði
nokkuð við þvi. Frá æðarfugli og æðardún segir- höf.
nokk-uð og meðal annars þessa sögu. Ef menn reka staf, sem
er hálf alin á lengd, niður í mitt æðarfuglshreiður, heldur
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
