Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
353
t
Islendingar eru heilsugóöir og kraptamiklir, svo þeir þola
allt, af því þeir líka jafnan hafa verið illu vanir, vondum mat,
slæmum atbúnaði og örðugri vinnu. Islendingar verða mjög
gamlir, margir nærri tiræðir, og eru jafnan hraustir og
heilsu-góðir fram á elliár; þeir eru vel vaxnir, og hafa fagrar, hvítar
og heilbrigðar tennur. Konur eru engu óstyrkari en karlar.
^Þær fæða börn sín hæglega, baða sig strax á eptir,
og hlaupa svo burtu«. Sjúkdómar eru sjaldgæfir á
ís-landi og læknast fljótt þó læknar séu þar engir; til
heilsu-bótar drekka menn nýmjólk, tyggja tóbak eða fá sér
vænan sopa af brennivíni til þess að koma maganum
aptur i lag. Mæður hafa sjaldan börn sín lengur á brjósti
en í 8 daga og lengst 14 daga, ef þau eru veikbyggð, siðan
eru börnin sett á gólfiö, og lokað ker meó volgri mysu sett
hjá þeim, upp úr kerinu er fjöðurstafur og sýgur barnið
mysuna gegn um hann eins og það þarf. Þegar þarf aó
flytja barnið til skírnar eða aðra langa leið, er látin upp i
það dúsa, sem dyfið hefir verið í áir eða mysu. Eptir 8
mánuði verður barnið að borða sama mat og foreldrarnir; reifar
og ruggur þekkja menn ekki; þegar barnið er 14 daga gamalt,
er það fært í brækur og trevju og lagt á gólfið, og þar verður
það að skriða og velta sér eins og það getur bezt, þangað
til það stendur upp af sjálfu sér og fer að ganga.
r
Matur Islendinga er slæmur, matarilát óhreinleg og
matar-tilbúningur allur mjög viðbjóðslegur. Aðalfæða Islendinga
eru fiskagnir utan af þorskhausum, og stundum fiskbitar;
þessu snara þeir öllu i pottinn, hella sjó á það, gefa sér
ekki tíma til að láta það soðna, en rífa það í sig hálfhrátt
með mestu græðgi. Allt eta þeir saltlaust, bæði fisk og kjöt,
og ekkert leggja þeir sér til munns, nema það sé orðið úldið
og skemmt. Til eldsneytis nota flestir fiskdálka og bein, og
hella grút yfir, í öskunni af þessu eldsneyti steikja þeir svið,
sem er uppáhaldsmatur þeirra. Allt feitmeti þykir þeim gotf,
ekki að eins smjör, heldur og lýsi úr hákörium, þorskum og
hvölum. Af þvi kornyrkja er engin á íslandi smakkar alþýóa
aldrei brauð,1 en hefir harðan fisk í brauðs stað, þeir efa
’) Eins og opt hefir verið getið hér að framan, segja flestar
23
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
