Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Eventyr og stubbar og dyresogor - 7. Hoppetussa. Tegning av T. Kittelsen
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
fekk ut og tena. Det hadde dei kje vidare hug paa, og
so vart dei verande heime. Sistpaa tykte faren han hadde
kje raad til aa ha dei lenger, og so sa han: «Ja anten
lyt de 110 ut og tena, eller so lyt de sjaa til og faa eit
rikt gifte.» Jau det vilde dei heller freista.
Fyrste laurdagskvelden flidde dei tvo eldste seg og vilde
i vegen, og so meinte Oskelabben at han åg vilde vera med.
«Aa du daa!» sa dei og lo. Jau han vilde freista, han dg.
«Ja so fær du gaa einsleg daa, for ikkje vil me ha fylgje
med deg,» sa dei. So gjekk dei, og ei 3tund etter gjekk
Oskelabben og. Daa han var komen burt i skogen eit
stykke, tulla han seg burt. So mette han sistpaa ein gamall
mann. «Kva er det du er so sturen for?» spurde han. So
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
