Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Eventyr og stubbar og dyresogor - 16. Lomereiret. Av Rasmus Løland - 17. Jesus, styr du mine tankar. Av Bernt Støylen (efter et gammelt vers) - 18. Blaabær-lid. Av Arne Garborg
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
han alt vilde ha mat. Men dei visste ikkje noko aa gjeva
han. Dei fekk gaa, so foreldri hans fekk koma att og hjelpa.
«Men kanskje det kahn gjera godt aa lata han faa
noko vatn fyrst,» sa han Gunnar. Han tok og heldt han
varleg ned mot vatsloket og stakk nebben nedi, men ungen
berre riste paa seg, og i det same slepte Gunnar han or
liandi, so han gleid i vatnet og sokk beint ned. Dei ropa
til kvarandre og trudde det var ute med han. ilen best
som det var, stakk han hovudet upp att og baska og
Bumde. Det var gut som ikkje var lenge um aa læra, det!
Dei lyfte han upp i reiret og la mjuk mose kring han.
So gjeklc dei ut-med strender ne paa andre sida av tjorni.
Lomarne fauk no langt ut-yver aasarne. Den eine
vende straks att-ende daa han saag dei gjekk; men den
andre for ned yver fjelli langt ute. Hau skulde vel ned
aat fjorden etter fisk, han. Dei hadde ofte set den eine
og stundom baae fara ned-yver um dagarne, og sidan
upp-att i milelange svingar, og ein dag hadde dei endaa funne
ein fisle i graset, som ein av deim maatte ha slept ned.
17. Jesus, styr du mine tankar.
Tone: O, du store seierherre.
Jesus, styr du mine tankar,
Jesus, leid meg med di hand,
kvar eg kring i verdi vankar,
so Guds bam eg vera kann!
Kvar den dag du meg vil gjeva
her paa denne heimsens øy,
lat meg Gud til æra liva,
og so i ditt namn faa doyl
18. Blaabær-lid.
(G&glaug, tVeslemøy», syng dette; ho er ute og gjæter.)
Nei sjaa kor det blaanar her!
No maa me roa oss, kyr a!
Aa nei, slike fine bær,
og dei som det berre kryr a’!
Snmde, av symjft: svømme.
Nei maken eg hev kje set!
Sumt godt her er daa til fjells.
No vil eg eta meg mett;
her vil me vera til kvelds.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
