Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Eventyr og stubbar og dyresogor - 28. Skrubben. Av John Lie - 29. Kvitfeld. Av John Lie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Asbjørn Tveitaasen hadde vore i Gryteheidi og fiska i
Sandvatnet. Det var næst under jol. Eg heldt meg tvo
tri dagar i ei fille bu, fortalde han. Fisken beit godt. Med
det same eg hadde hogge hol i isen og hengt taumen nedi,
so beit det. Sistpaa hadde eg ei byrd mest eg orka bera.
Eg rusla heiui middagsbil.
Det var tjukt i lufti og dreiv litt. Skiføret var klent;
det klabba under skierne, so det var som eg drog deim i tjøra.
Gaadde eg aldri aat fyrr det var tri skrubbar etter meg;
um ei stund var det sju aatte stykke. Eg tok til aa fæla,
og gjekk paa alt eg orka. Men byrdi var tung, føret
daar-legt, og eg kunde kje koma undan deim. Eg forstod no
kvi-for dei fylgde meg so heitt: dei kjende fiskelufti, beisti.
Sistpaa var eg viss paa det var tjuge stykke: dei vart
djervare og djervare; eg kjende ein nappa i fiskekassa.
Det galdt livet. Eg vreid meg til sides, skar hol i hiti,
tok nokre fiskar og kasta bakyver. Dei reiv og slost um
deim, og eg fekk litt undanmun.
Men der var dei att. Eg heldt paa aa kasta fisk til
eg ikkje hadde fleire; endaa elte dei meg; dei kjende
fiske-luft i klædi mine og, kann eg skyna. Der var ikkje langt
att til manna; men no kringsette dei meg, so eg fleire
gonger maatte snu meg rundt og slaa i flokken med
skistaven. Det kneip; eg kasta trøya; den reivst dei um eit bil,
so eg rokk inn paabø-gjordet. Daa torde dei kje fylgja lenger.
Det var med naud eg berga livet den gongen: eg var
so klaar daa eg kom inn i stdva, at eg seig ned
paa’benken bleik som eit lik, sa Asbjørn.
29. Kvitfeld.
«Kvitfeld» var reint ein dvhaus. Det fanst mest ingi
dør som han ikkje paa ein eller annan maate fekk upp.
Han gjekk stigar og tropper plent som eit menneskje. Det
var jamnan han laag kvilde middag uppi loftsvali. Og
paa stalltrevet var han og aat godhøy rett som det var.
Gaadde, av gaa: Iregge merke til. — Gjorde: indgjærdet mark,
jorde. — Ovhaua: eu som det er overlag godt bodc paa. — Tropp:
irap. — Trev: loft, builoft.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
