Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X. Blade av arbeidets bok - 130. Plantesong. Av Anders Hovden - 131. Ragnhild Kaata. Av Hallvard Bergh
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
X. Blade av arbeidets bolt.
130. Plantesong.
Tooe : Se Norges blomsterdal.
No er det plantefest!
Den gyllne vaaren er vaar gjest
med grorluft yver land
fraa hav til grense-rand.
Trala! Me straar og saar yv’ heid og mo,
og Norig fram skal gro!
Fraa kvar den dal og strand
det yrer fram ein ungdomsflokk
med jubel, leik og lokk,
med tre i hug og hand.
Trala! Me straar og saar yv’ heid og mo,
og Norig fram skal gro!
Han svaga skal, kvar koll,
av brikjen skog mot solarsprett,
der fugleflokkar smett
med lystig song og soll
Trala! Me straar og saar med hug og hand
til gror for fedraland
131. Ragnhild Kaata.
Eg hadde vore burte i Hallingdal. Paa vegen attende
gjekk eg inn paa Flya, eit stølssæte i Valdresfjelli. Ho
Vesle-Berit, gjætargjenta, var svært svallug. Den tid ho
hcyrde eg var skulemeister, so rekna ho oss skylde straks,
og den vesle munnen hennar trinta plent som ei
bekkje-kvem. «Du kjenner vel ho Vesle-Pagnhild uppi?» — «Eg
trur kje det,» svara eg.
Straa: strø. — Svaga: svaie, gynge. — Brikjen: prægtig. —
Soll: støi av mange stemmer. — Svallug: snaksom. — Trinta:
rulle, gaa rundt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
