Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X. Blade av arbeidets bok - 131. Ragnhild Kaata. Av Hallvard Bergh
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
«Aa nei, slikt spell Ja daa er du den einaste,» ropa
ho Berit. «Igaar skulde ho faa fylgja Ola gjætargut burt i
blaabærhaugarne. Han hadde sot med i lumma og sota henne
utyver heile andlitet.» — «Jei, jei, slik ein leid gut!* ropa eg.
«Han er snild med meg. Naar det tek honom at han
vil vera leid, so fikar eg til honom eller bykser burti
luggen hans; men med deim han trur seg med, er han arg nok.
Ho Ragnhild, s tak ar, set aldri upp av di ho er blind, dauv
og maailaus.»
Eg gjekk burt i selet der ho Ragnhild Kaata var.
Paa ein krakk sat ei seneberr og bleik liti gjenta, uvaska og
ukjembd. Den slitne vesle kjolen bar ho med saumame ut,
Um sundagarne fekk ho vera vænare klædd; daa hadde ho
rettsida ut. Kring halsen bar ho eit perleband av blaabser.
Ho gigla seg yver golvet, vilde helsa paa meg. Uff,
hendeme var kalde og sveige. Eg gav henne ei nokre
peparmyntor. «D’æ fæt» (: det er fælt), sa ho og smilte
med heile andlitet.
«Hev ho vore lenge slik?» f r ega eg.
«10 aar. Den tid ho var paa fjorde aaret, fekk ho
skarlaksotti; daa ho kom uppatt, hadde ho vorte maailaus,
blind og dauv,» svara mor hennar.
«Ho kann vel Eadervaaret sitt?»
«Nei, dt;b er nok ikkje so, skal eg tru,» sukka mori.
«Ho veit no visst ho hev ein far og frelsar i
himmelen lei?» — «Nei, Gud trøyste henne!»
«Ropar ho aldri paa «mamma» og «papa»?»
«Desse ordi: «D’æ fæt» er alt ho kann.»
Tung var i sanning lagnaden hennar Ragnhild. Her
sat ho, trøytt og sorgall, so sorgall! No var ho 14 aar
og hadde kje gjenge paa skule ein dag. Inkje hadde
mamma eller papa kunna læra henne noko heller. Ho visste
mindre enn eit dyr.
14 dagar etter stod det fortalt nm henne i mange blad,
fyrst i «Verdens Gang» og so i «Fædrelandet»; ein maanad
etter kom soga hennar i amerikanske blad. No vart det
sendt henne pengar i store haugar. Smaagutar og smaa-
Seneberr: mager. — Gigla: rave, vakle. — Svcig: fngtig.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
