Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V. Fra verdenshistorien - 44. Folkeflutning. Av H. Koht - 45. Ei ferd til Attila. Av H. Koht
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
niugsmenner ut til aa sjaa etter kvar det var fulle iødor
og gode beitesmarker aa finna. Det var den bedste
flutnines-tidi naar grøda stod mogi paa aakrarne eller nyst var
inn-hausta. Daa slo utflytjarane seg ned millorn kornstakkarne,
braut seg inn i husi hjaa bufolket eller sette sjolv upp
nokre grovhogne stovor, nøydde eigarmenneme til aa skifta
maten med dei, og styrde lieile vinteren som herrar i
framand-landet. Naar so alt var upp øydt, og der inkje var verande
lenger, tok dei i veg att, og stundom kunde daa ungdomen
der i landet slaa fylgje og anka heren; men stundom kunde
ein mindre flokk vera etter og taka bustad der, eller
heime-folket kunde med sverdi sine ha gjort mink i flutningsheren.
Sume stader gav dei seg kann henda fyre i lengre tid, røva
eller kjøpte seg buskap og saakorn, forde krig og gjorde
fredssemjor, sette lydfolk til arbeid for seg og dyrka jordi,
til grannefolld sette so hardt inn paa deim so dei laut flytja
att. Soleis feta dei seg fram. Det kunde gaa aar etter aar
fyrr dei naadde det landet som hadde lokka deim, eller som
gudarne hadde vist deim til. Og der slo dei seg ned. Men
kva lagnad som venta deim der, det var uvisst aa vita, og
ulikt for kvart eit folk. Sume vart burte i det velduge
roruarriket. Sume kunde sjolve grunnleggja store rike.
Halvdan Koht.
45. Ei ferd til Attila.
Attila, hunekongen, var ekræmsla for Europa. Kraa lægeret sitt
p:ia slcUorne i Ungnrn sette hun avstod imot vest med ein veldig her,
men i aaret 451 etter Kristas vart han yvervumieu av den romerske
her-foraren i Gallia. Snart etter døydde Attila, og riket hans vart uppløyst.
Dei mongolske hunarne hadde fare fraa Asia som ei
oske-reid ut yver Europa og hadde herja og brent og drepe. No
hadde dei eit veldugt rike nordanfor Svartehavet og Donau,
og keisarane i Rom og i Konstantinopel var so rædde deim
so dei stødt sende gaavor til hunekongen og bad um fred.
Ein av deiin som var med paa slik ei sendeferd fraa den
græske keisaren til hunekongen Attila i aaret 449, hev sjølv
fortalt um denne ferdi. Han heitte Priskus, og det er
for-teljingi hans me her held oss til.
Semja: overenskomst. — Feta, avledet av fet: skridt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
