Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Daa eg var ferdig med forteljingi mi, og han som
kunde arabisk hadde tydt henne ut aat dei hine, sa dei
seg imillom: «Me lyt visst taka denne mannen med oss til
kongen, so lian og kann faa høvra um dette underlege
liendet.»
So fylgde dei meg til kongsgården, og fioten min førde
dei og dit, med alt som paa var, baade glimcsteinar og
perlor og ambra.
Kongen tok vel imot meg, og bad meg til bords med
seg, og var tyd og blid, og daa me hadde rødt eit bil,
spurde han: «Eva er namnet ditt?» — «Eg heiter Sindbad
farmann,» svara eg. «Og kvar er du fraa?» — «Fraa
Bagdad,» sa eg. «Men korleis er du daa komen hit til oss?»
spurde lian. So fortalde eg lian um ferdi mi, og at eg
hadde reist tvert gjenom fjellet. Daa vart han reint upp i
under og sa: «Dette er den merkelegaste soga eg hev høyrt
i mitt liv; bo var verd aa skrivast med gullbokstavar.»
Um eit lite bil kom dei med floten, og eg bad kongen
taka kva han vilde av alt det der var. Han skoda alle
glimesteinarne og perlorne, og var reint forbina. For det
faust inkje maken i skattkammeret hans. Men lian vilde
kje taka imot nolco. «Det vere langt ifraa,» sa han, «at
eg skulde traa etter noko av det godset som Gud hev vel-
signa deg med.» So valde eg ut nokre ovfagre sinaragdar
og perlor, og bad han gjera so vel og ikkje vanda deim.
Daa tok han imot deim, og gjorde stor æra paa meg, og
bad at eg vilde bu paa slottet hjaa hau.
Eg vart verande lenge der i landet, og umgjekkst dei
gjævaste memierne der var, og livde baade godt og vel i
alle maatar. Dagstodt var eg i lag med kongen, og han
rødde mykje med meg, og tvkte gaman i det eg fortalde.
Daa det leid um ei tid, fekk eg høvra at nokre menner
der fraa byen hadde reidt ut eit skip og laga seg til aa fara
til Basra. Daa gjekk eg inn til kongen og sa at eg var
huga til aa fara heim att med det skipet. «Du lyt raada
deg sjølv,» sa han, «men vil du vera her lenger, so veit du
Tyd: vcnlig. — Upp i under: undrende, forbauset. — Ov-
fager: overlag fager. — Vanda: slaa vrak paa, forsmaa. — Basra
, eller lJassora, liy i Mesopotainitm, tæt ved den Persiske Bugt.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
