- Project Runeberg -  Lýsing Íslands / þriðja bindi /
319

(1908-1922) [MARC] [MARC] Author: Þorvaldur Thoroddsen
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

Sauðfjárkyn

319

arsjslu hafa menn svo fengið- sér kynbótafé í öðrum
hér-uðum og stundum sent menn norður þangað til að læra
fjárhirðingu.1) Eftir kláðaniðurskurðinn keyptu
Sunnlend-ingar lika mikið fé norðan úr Pingeyjarsjslu. Yfirleitt var
þó á 19. öld lítil regla og samstæði í kynbótatilraunum
Is-lendinga nema rétt hjá einstaka manni. Pó er getið um
kynbótafélag í Skagafjarðarsjslu 1880 og fekk það þá styrk
úr landssjóði og eins kynbótafélag Gnúpverjahrepps 1888.’)

A 20. ölclinni eru menn eflaust komnir á réttan
rek-spöl. siðan farið var að stofna fjárræktarbú og halda árlega
fénaðarsjningar. Sauðfjárkynbótabúin voru 1915 sjö alls.
Elzt þeirra og lengst á veg komið var fjárræktarfélag
Suð-ur-Pingeyinga, stofnað 1897,8) og svo búið á Breiðabólsstað
i Borgarfirði. Landbúnaðarfólagið styrkti bú þessi 1915
með 1100 kr. Hrútasjningar hafa á seinni árum verið
haldn-ar á haustin viðsvegar um land og veitt verðlaun; þá hefir
landbúnaðarfélagið sent fjárræktarmenn til leiðbeininga í
fjárrækt og rannsókna á fénaði.4) Það mun öll ástæða til
að halda, að af þessari viðleitni leiði góðan árangur í
fram-tiðinni. Eðli hins islenzka búpenings, nauta og sauðfjár,
hefir myndast og skapast eftir sérstakri náttúru landsins og
verður því, samkvæmt vísindalegri reynslu, affarasælast að
byggja framtíðarframför fénaðarins á islenzkum kynstofnum,
sem lagaðir eru í þá átt sem arðsamast er eftir staðháttum
landsins.5) Til þess að framkvæma þetta þarf þolinmæði og

*) Árið 1885 styrkti búnaðarfólag suðuramtsins 6 pilta til að læra
fjárrækt í fingeyjarsýslu og veitti þeim 1887 líka stvrk til þess að
fiytja kynbótafé suður (Skýrslur búnaðarfélags suðuramtsins 1884— 86,
bls. 31 og 1887—88, bls. 29.

2) Stjórnartíðincli 1880 B. bls. 113; 1888 B. bls. 88.

») Búnaðarrit XVI, bls. 212—222. Fjallkonan 1901, nr. 12 og
1905 bls. 31.

*) Búnaðarrit XXIV, bls. 238; XXX, bls. 228-29. Sigurður
Sig-urðsson: Kynbótastofnanir fyrir aauðfé (Fjallkonan 1901, nr. 12). Jón
H. Porbergsson: Kynbætur sauðfjár. Yfirlit og leiðbeiningar. Rvík
1915, þar er nánar talað um kynbótatilraunirnar, bls. 49—64.

5) í Búnaðarriti XX, bls. 215—216 lýsir Hallgrímur Porbergsson

afbrigði af islenzku fé, er bann telur best til ullar og kjötframleiðslu

og samsvarar bezt lífsskilyrðum bér álandi. Sbr. BúnaðarritXXI, bls. 101.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 16:18:18 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/lysingisl/3/0337.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free