Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXVIII. Spanjoren og far til Fredag tek ut paa ferd
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
184
men dei hadde det vondt og leid ofte naud.
Dei hadde kje anna aa liva av enn det som
indianarane let dei faa, og det var ofte skralt
nok; og dei kunde ikkje ein gong vera visse
paa um dei var trygge for livet. — Dei hadde
vore paa ferd fraa Rio til Havana, daa skipet
deira gjekk under. Dei fekk ikkje berga
nokon ting med seg, daa der kom seg i land,
og var soleis reint hjelpelause millom vill
mennerne. Dei hundrad gongjerne hadde dei
lagt raad um korleis dei skulde faa røma
og berga seg attende til kristne folk ; men
det hadde alt saman vorte til inkje. Det var
uraad for dei aa koma nokon stad. Dei
kunde ikkje koma fram gjenom skogarne og
villmarkjerne innpaa fastlandet, og dei aatte
ikkje verkty til aa byggja seg noko farjy
med.
Daa Robinson hadde høyrt dette, slo han
frampaa um at dei 16 spanjorarne kunde
koma hit. Han hadde verkty nok, og naar
dei var so mange, kunde dei snart byggja
eit heilt stort skip og sidan sigla sud til
Brasilia eller nord til øyarne i Vestindia.
Men han sa med det same at han ikkje var
mykje huga paa dette; for Han kunde aldri
vita kor mykje han kunde lita paa desse
framande mennerne. Dei kunde fara
med svik og gjera han til fange, naar
dei godt og vel var komne her. Og
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
