Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XXVIII. Spanjoren og far til Fredag tek ut paa ferd
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
185
•
sidan kunde dei taka han med til Sud-Amerika
og gjera han til træl eller lata han koma i
klørne paa prestarne og verta pint av inkvi
sitionen. Det var verre enn aa koma i hen
derne paa sjølve manne-etarane og verta
drepen og eten av dei.
Til dette svara spanjoren at det var ingen
grunn til aa ottast for slikt. Dei sekstan
mennerne hadde sjølv prøvt so mykje no og
havt def so vondt, at dei aldri vilde tenk] a
paa svik mot den som hadde berga dei. Der
som Robinson vilde, sa han, so skulde han
siølv og den gamle indianaren sigla yver havet
fyrst og tala med dei. Han skulde faa dei
til aa sverja ved dei heilage sakramenterne
og evangeliet at dei skulde taka Robinson til
hovding og styrar naar dei kom hit, og lyda
han i eitt og alt;- og dei skulde reisa dit som
han vilde, naar skipet var ferdigjt. Han
skulde setja upp eit brev um dette som dei
alle skulde skriva under paa, sa han, og med
det ’ skulde han og indianaren koma attende
til Robinson. So kunde dei sidan fara yver
havet etter dei andre spanjorarne. „Og sjølv vil
eg fyrst av alle sverja deg truskap," sa han,
og lova at eg skal verja deg til siste blods
dropen, dersom det skulde turvast."
Daa Robinson hadde høyrt dette, sette
han seg fyre at han’ vilde vaaga vom og
freista aa berga dei 16 mennerne, so sant
24
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
