Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
admisero?" Quaeritur jam, cujus illa verba sint: „Custodem
Tullio me apponite11. Halmium (in editione Germanica,
Berolini 1855) audiamus: „inquit gebt nicht zunächst auf
den Caecilius, sondern bedeutet heiszt es, sagt man“
Confiteor hoc „sagt rnan" me non intellegere. Ex subscrip-.
toribus unus aut re vera hoc dixerat aut saltem dixisse
insimulatur; sed adeo subscriptores illos contemnit, ut
singil-latim unicuique respondere supersedeat, sed impudentem
subscriptoris contumeliam impunitam relinquere non vult.
Ad injuriam respondit; quis dixisset, judices fortasse
sciverunt, alios scire non erat opus.
Eadem orationis figura Cicero etiam in libris de
philosophia utitur. Disputat Romanus cum Romano, quum subito
sermo ad aliquem principem Graecorum philosophorum
avertitur. Velut de nat. deor. I § 87, ubi Cotta
Academicus cum Velleio Epicureo disputat. „Sed quoniam non
audes — jam enim cum ipso Epicuro loquar — negare esse
deos, quid est, quod te impediat aut solem aut mundum aut
mentem aliquam sempiternam in deorum natura ponere?
Numquam vidi, inquit, animam rationis consiliique
participem in ulla alia nisi humana figura." Similiter Tuse,
disp. II § 29: „Concludunt ratiunculas Stoici, cur non sit
malum (dolor), quasi de verbo, non de re laboretur." —
Tum magister, omisso auditore, ad Zenonem se convertit:
„Quid me decipis, Zeno?" isque respondens inducitur: „Nihil
est, inquit, malum, nisi quod turpe atque vitiosum est. —
Ad ineptias redis. — Hoc doce, doleam necne doleam, nihil
interesse. — Numquam quicquam, inquit, ad beate quidem
vivendum." A toto hoc genere interpretatio siger man
aliena est.
His omnibus locis codices optimi consentiunt; obstat de
divin. I § 23: „Quid? quaeris, Carneades, cur haec ita fiant
aut qua arte perspici possint? Nescire me fateor, evenire
autem te ipsum dico videre. Casu, inquis. Itane vero?“
Ita codices et editiones. Mendum inesse affirmo, sed non
ita corrigendum, ut inquis in inquit mutetur; altius latet.
Conversio haec orationis ad Carneadem ab hoc loco aliena
est. Quintus Cicero versibus Marci contra ipsum usus erat;
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
