Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Emendatiunculae.
Hymn. hom. I v. 140—142:
avtog ό’άργυρότοςε άναξ, εκατηβόλ* ’Άηολλαν,
* άλλοτε μέν t1 enl Κύν&ου εβήσεο ηαιηα/.όεντος
άλλοτε ό αύ νήσους τε καί ιΐνερας ήλάσκαζες.
Baumeistero cum alias praeter Delum insulas commemorari ab hoc
loco alienum visum esset, pro νήσον; scripsit νηον;. At ne templa
quidem plura Deli fuisse commemorantur. Itaque videndum est, ne poeta
posuerit νήας, cum fingeret jam tum, cum Apollo recens natus esset,
insulam eadem navium hominumque frequentia celeEratam fuisse, quam
sua aetate confluxisse dicit v. 153 sqq.:
ηαντων γαρ κεν ιόοιτο χαριν réqtpaito τε ·9~υμον
άνόρας εισορόων καλλ.ιζόηους τε γυναίκας
νηάς τ ώκείας ijd’ αύτνη· κτήματα τΐολλά.
Tyrtaei carm. 11 v. 15—20 (Bergk) libri haec habent:
ονόείς αν ηοτε ταϋτα λεγων άνΰσειεν εκαστα, 15
υσσ, ην αισχρα nu&j^ γίγνεται ανόρϊ κακα.
αργαλέον γαρ όηισ&ε μετάφρενόν εστι όαΐζει ν 17
ανόρος ιρευγοντος όι{ί’<·> Ir πολέμοι.
αισχρός ύ’ΐσζι νεκυς κακκείμενος εν κονίησιν 19
vartov ότι/ο#1 αίχμι\ δονρος εληλαμενος.
In his versus 17, 18 non possunt justam offensionem non hahere.
Nam cum versus 15, 16 enumerationem promiserint malorum quae
fugaci viro accidere soleant (τρεσσάντων άνόρών v. 13), in illis dicitur
grave esse fugientem a tergo, non vulnerari, sed vulnerare (δαίξειν).
Quibus verbis nullo artificio effici potest ut non dicatur res gravis
vulneranti accidere (non ei qui vulneratur). Nam quod comparant
9 (Buchholz, Anthologie d. griech Lyr. I pag. 15 et 108, Bernhardy,
Griech. Synt. p. 360) Hom. Od. XVII 265 hFni d’ άφΐγνωτ lati καί εν
nol-Ιοϊσιν ίόέσ&αι et Thuc. I 20 χαλεπά ovta παντί %$ήζ πιστενσαι. quis non
videt his infinitivis enuntiari actionem ejus, cui res difficilis et
gravis esse dicitur? Neque vero ριγαλέον (timidum), — quam conjecturam
Bergkius etiam in contextum verborum recepit —, probari poterit. Etenim
ut timidi et abjecti animi sit fugientis tergum caedere, quid id ad
hujus loci sententiam pertinet? — At enim si haec posteriora disticha
inter se comparamus, apparet cetera verba versuum 17 et 18 iis, quae
sunt in 19 et 20, prope paria paribus demensa respondere (άργαλίον,
αισχρός, μετκψί>ΐνον φεύγοντας νέκυ; κακκείμενος’, όηΐ<·> iv πολέμα, αιχμή όονοός),
infinitivo autem ΰαΐζειν respondere participium Ιληλαμίιος. Ac cum in
versibus 19 et 20 omnia plana sint et dilucida, sed in priori disticho
uno eodem que verbo άαϊζειν et sententia claudicet et membrorum
concinnitas turbetur, in promptu est suspicari hunc ipsum infinitivum
(activum) ex participio passivo, quod poeta illi participio ϊληλαμένος
respondere voluerit, corruptum esse? Neque credo quemquam negaturum,
omnia et ad compositionem apta et ad sententiam bona futura esse,
si legamus:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
