Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
άργαλέον γάρ οΛισ&ε μετάφρενόv εστι δ αϊχ&έν
άνδρυς ψενγοντος δηΊΐω ti πολέμιέ,
αίσχρ’ος δ’εστί νέκυς κακκείμενος εν κονίησι
νώΐον ο7ίΐσ&’ αΙχμη δουρός iληλαμένος.
h. e. „grave (calamitosum) est tergum vulneratum fugientis in atroci
proelio, turpe est corpus mortuum jacens in pulvere a tergo cuspide
teli confixum.“
Neque hoc uno loco fit, ut animadversa membrorum sententiae
inconcinnitas dux sit ad sedem vitii indagandam. Ut Plat. Reip. III
402 cum in omnibus, quantum equidem scio, manu scriptis et impressis
libris legatur ίΰσ7Πρ άρα γραμμάτων πέρι τότε ίκανώς εϊχομεν, οτε τά στοιχεία
μη λαν&άνοι ημάς ολίγα όντα εν απασιν οίς εστι περιφερόμενα και οντ εν σμικρω
ούτε εν μεγάλο) ήτιμάζομεν αυτά, ώς·ον όέοι αίσ&άνεσ&αι, άλλα πανταχον
προν-&υμονμε9α διαγιγνόχτκειν ως ου προτερον εσόμενοι γραμματικοί πριν όντως εχοιμενη
quis dubitet, quin pro όέοι legendum sit d^or, ut inter se respondeant
participia causali significatione ώς δέον et ώς εσόμενοι ? Neque ibdm. I
337 E non digna fuit quae reciperetur Bremii commemorata a
Schnei-dero conjectura, in his verbis πώς άν Τις άποχρίναιτο πρώτον μ εν μη είδ ώς
μηδ’ε φάσκων εΐόέναι, επείτα ει τι καί οϊεται περί τούτων, άπειρημένον αυΤω εϊη
οπως μηδέν ερεΐ ejiciendum esse εϊη. quod verbum non solum inconcinnam
sed etiam prorsus vitiosam sententiam efficit. Ac miror sane non idem
factum esse Xeu. Fle 11. II 3. 19 ελεγεν οτι άτοπον δοκοίη εαυτώ γε είναι το
πρώτον μ εν (ίουλομένους τούς βέλτιστους των πολιτών κοινωνονς ποιήσασ&αι
τρισχι-λίονς ώσπερ Τον ηρι&μυν τούτον εχοντα τινα αναγκην καλονς καγα&ονς. είναι καί
οντ εςω τούτων σπουδαίους ούτ εντός τούτων πονηρούς οΐόν τε εϊη γενέσ&αι. ubi
εϊη ferri non potest. Ut enim illud probari non potest, quod editores
(Breitenbach, Buchsenschutz 1876) ad optativum defendendum afferunt,
ita formatum esse alterum, quod particulae ώσπερ subjungitur,
membrum, quasi ante scriptum esset ώσπερ άν εχοι άρι&μος ούτος, quae
orationis fingendae , duritas a Xenophonteo scribendi genere abhorret, sic
omnia plana fiunt, si ejecto εϊη accusativi absoluti τον άρι&μον εχοντα
άνάγκην et οΐόν τε inter se respondent. Illud vero constat saepissime factum,
ut verbum substantivum interpolaretur, cfr. Madv. Adv. I 416 ad Piat.
Reip. II 361 C, credo etiam ibdm. V459 B. υμιν ti fi άκρων [m’at] twr αρχόντων.
Piat. Phaedo 103 C. Αρα yi-nov. ώ Κέβης, καί σέ τι τούτων ετάραςεν
ών οόε ειττεν; ο ό\ ονκ αν, εφη, ούτως εχω. καί τοιοντό ti λ4γω, tuc ου πολλά με
ταράττει. Ργο καί τοωϋτό τι, quae codicum scriptura teneri nequit, margo
codicis B. habet καίτοι ovn, quod recepit Schanzius. Et ad codices
propius et ad sententiam aptius est xuvtoi ονκ αντιλέγω ώ? ον πολλά με
ταραΤτει.
Chr Cavallin
Rettelse.
I min Rettelse til Cic. pro Caec. § 104 (Kort Udsigt over d.
philol.-hist. Samfunds Virksomhed 1878—80, S. 18) burde være skrevet:
amplissimis et vetere nomine negotiis.
i. N. Madvig.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
