Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
muin“ appellat, perfacile mihi est ex ipsis iis, quæ de
Xenophonte dicit, immanem quandam neglegentiam et socordiam
hominis ostendere; invitus hoc facio — neque enim
scriptorem veterem quamvis vitiosum insectando delector — sed
quoniam necessarium est, rem ingratam aggredior. In eo
igitur capite, quo Diogenes vitam et scripta Xenophontis
pertractat, hæc vitia occurrunt: § 49 Aristippum quendam
sequens dicit, Xenophontem Cliniae cujusdam amatorem fuisse
et hæc in ejus laudem dixisse: vvv γΰρ έγώ κλεινίαν rfiiov μέν
\ ft (’ui ea \ ταλλα ηύντα τα εν άν&ρώποις καλά · τνφλος δε των άλλων πάντων
δεξαίμην âv h Κλεινίον ένος ΰντος γενέσ&αι. "Λχ&ομαι δε. καί ννκτί χ«ί
νπνο), ότι (κείνον ονχ όοώ ■ ημέρα δέ και ήίΐω τ’ψ μεγίστην χάριν οίδα,
ότι μοι Κλεινίαν άναφαίνονσι — et obliviscitur, hæc Verba in
symposio Xenophonteo reperiri, non a Xenophonte (qui ejus
dialogi particeps non est) sed a Critobulo dicta (symp. 4,
12)! — Deinde § 50 ad inimicitias Xenophontis narraudas
accedit. Hoc loco operæ pretium est animadvertere, quam
neglegenter, quam obliviose scribat. Nam quum in Anabasi
(II, 6, 21—28) legisset, Menonem praetorem hominem pravis
moribus, ad omnia vitia inclinatum, sordidis quoque amoribus
deditum fuisse, et alio loco (III, 1, 26—31) Apollonidem
quendam centurionem, quum, Xenophonti adversatus, arma
hostibus tradi censuisset, a Xenophonte ob ignaviam et
stultitiam graviter vituperatum, auribus, quas perforatas gereret,
barbarum repertum esse — ex his nihil aliud Diogenes
retinuit quam illa: Menonem foedissimis amoribus inquinatum
fuisse et Apollonidem, alterum inimicum Xenophontis, aures
perforatas gessisse (λυιδορών αντόν (Menona) φησιν αύτον μείζοσι
χεχρϊ,σ&Μ παιόιχοϊς. !Αλλά καί 3Λπολλωνίδι/ τινϊ ονειδίζει τετρ^σ&αι
τά ώτα) ! —Deinde § 55, Hermippum sequens, dicit Socratem1)
elogium Grylli, in pugna Mantineensi occisi, composuisse;
facta est ea pugna quadraginta fere annis post mortem Socratis !
Ibidem dicit, Xenophontem quarto anno Olympiadis
nonagesimae quartæ (a. 402—401) viguisse (άκμάζειν) ; sed § 59
dicit, se „alibi“ repperisse, eum circa octogesimam nonam
’-) Fieri tamen potest, ut nomen Socratis h. 1. errore librariorum
positum sit; fuerunt qui ‘Ιαοχρά-tη conjicerent.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
