Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
in sei’uo manumittendo etiam de rei publicae commodis
quodam modo agitur. Hoc in manumissione Romana, qua
qui antea seruus fuerat in ciuitatem transibat, satis
per-spicuum est; itaque Romae inde ab antiquissimo tempore
manumissionem, quae quidem ad publicam manumissi
con-dicionem aliquid ualitura esset, si uiuo domino fieret, more
legibus instituto publice fieri necesse fuisse1) et pro seruo
mauumittemlo uectigal persolutum esse, posteriore uero
tempore ipsam manumittendi potestatem legibus circumscriptam
esse uidemus. In manumissione Graeca quamquam ratio
quae inter seruum et rem publicam intercedebat non tanto
opere immutabatur, tamen cum seruus uulgo in eam
condi-cionem transiret, ut ciuitatis, cuius ciuis erat dominus,
inqui-linus fieret, sine dubio ciuitatis intererat scire, quot et
quales serui manumitterentur. Hoc autem breuibus
manu-missionum indicibus, qui ut conficerentur in Thessalia
legibus constitutum fuisse uidimus, satis praestabatur, ut, si
nihil aliud quaçras nisi quid rei publicae scire interfuerit,
quae ad patroni libertique rationes pertinerent es titulis
publicis excludi et, quatenus non legibus in commune definita
essent, ad priuatâs inter ipsos pactiones reici debuisse
appa-reat. Quae si more et ordine litteris consignatae uel
testi-bus confirmatae eraut, sine dubio sicut quasuis alias
obligationes priuatim contractas iudicia ciuilia eas tutabantur.
Ita titulis Thessalicis, qui re uera omnibus talibus
pactioni-bus carent, quae in manumissione rei publicae partes esse
debeant optime significari uidemus.
Sed in plerisque ciuitatibus Graecis praeter nudam
manumissionis publice confirmatae significationem multa aliatitulos
manumissionum continuisse satis constat. Quod etiam ibi
fit, ubi formam titulorum alioquin Thessalicis haud
dissimi-lem inuenimus. Uelut Calymnae, ut optimo exemplo utar,2)
indicibus qui a Thessalicis non multuin abhorreant (uid.
Newt. II, u. 306 d. 310. 311; cfr. huius disputationis p. 18
’) De manumissione per testamentum similiter disputari posse apparet;
itaque in re minime obscura longior esse nolo.
â) Poteram et titulos Mantinenses afferre, quorum ratio omnino a
Calymnaeis non multum abhorret.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
