Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
BEFOLKNING.
589
Her hidsættes et par sprogprøver, et par smaastykker ifra
Sogn, «Julaskrei’i» og fra fra Søndfjord «Øyaslit’e».
Her er at bemærke, at aa i Sogn udtales næsten som ao,
hvilket ikke er betegnet i sprogprøven.
Julaskrei’i.
Da so dei kadla Julaskrei’i, da æ eit Fylgje, so fær umkring
aa ri’e igjøno Bygdadne i Juli elde tett fyre Juli, aa især
Jul-aftaa ette avdaga. Da so dei ri paa, da ser ut mest likso da
va torna Tunne; men dei fær so fort, at ein kann ikje festa
Auga paa dei, aa stundaa æ dei paa Marki aa stundaa i Lukti.
Naar dei fær igjøno Garadne, so gaar dei inn i Kjellaradne aa
ska smaka paa Juladrikka; difyre pla Folk’e setja ei Vassbytta
eld ei Kjørebytta framfyre Ølbidni, so inkje Julaskrei’i ska
røyva dei. Da va ein Mann inn i Uddland eingaang, so hadde
fare burt um Fjoren Julaftaa aa skulde faa seg litevetta te Juli,
noke Matastell kaa da va; aa daa han so skulde heimatte, so
gjekk han ni aat Baaten aa lagde Matadont’e sitt inn i, aa skulde
te skuva aav aa stiga inn i Baaten. Daa kom Julaskrei’i aa tok
han. Da va ei Uvitigheit, at han sette Maten fraa seg, førr han
va komen i Baaten; fyre alt mæ ein ha Mat i Haand’i, so æ
ein urædd’e fyre Julaskrei’i. So laut Mann’ vera mæ, aa so
reiste dei aav innigjøno Bygdi aa va inn paa adle Kjellara aa
saag ette um dar va Drikka. Naar da sto ei Vassbytta framfyre
Ølbidni, so berra fya dei aa gjekk sin Veg, og naar dar sto ei
Kjørebytta, so slo dei att’e Dyr’i aa vild’ ikje gaa inn eingaang,
men dar so inkje va noko slikt i Vegen, dar drakk dei so fælanda,
at ein tykte, dei kunde ribna. So va da ein Sta’, dei va inne
paa ein Kjellar, aa Mann’ sto att’ ut mæ Stabburs-Troppi; daa
kom da ei Kaana, ut-or Stabbur’e mæ Mat, aa so saag ho danna
Mann’ aa tykte ho skulde kjedna han og. «Æ da du», sa’ ho,
aa so næbnde’o han paa Nabn; men da va knapt han va go te
svara. So tok ho i han, aa heldt Matakorgi fram yve Hove hass;
daa laut Julaskrei’i sleppa han.
Her er en sprogprøve paa maalet i Søndfjord:
Øyaslife.
Dalsfjoren æ ein laang’e krokette Fjor’e; dar æ’kje laangt aa
fare, førr da kjem’e ein Krok’e, mæ eit Nes paa dan eine Sia aa
ein stor’e Vaag’e elde Poll’e paa den are. Yst i Fjor’a æ da flatt
Land, aa dar æ da store Gara aa mykje tettgrendt; men naar
ein kjem’e lenger inn, so vert’e da høge Berg aa bratta Strend’e;
aa summe Stae æ da so ryse bratt, at ein ser høgste Knausanne
aa Nipinne mest beint upp yve sæg. Dar æ da laangt imyljaa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
