Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
NORDRE HERGENHUS AMT.
Inn paa Flekka æ dar verkele ei Sylvkanne, so æ koma fraa
Hittfolkje. Du he no væl alti haart gjete Søren’n i Flekka: han
va da, so va go te faa Kanna fraa dei. Ditte hadde seg so, at
ein Dag sku han innum Dalen inn te Trossaa, Gjestgjevargaren
veit du. Her ga han seg go Ti, so da fo’r te myrkne, fyrr han
tok paa Heimvegjen; men da vyrde han ikkje, da va no kjende
Vege, aa han ein vaksen Kare. Han kunde væl væ lite-vetta
ore, daa han reiste heimatte, men han sat no like stødt paa
Hesta fy da. Jau, daa han kom i Stavsdala, — dar æ no inkje
regtigt, — kom dar ei heil Krøle mæ Tussa, aa ein taa dei
hadde ei Sj’lvkanne i Handa, aa drakk haanaa til. Han torde
ikkje segje nei, men tok imot aa let so han drakk, da va nett
so Bio so raudt, aa so sterkt. Han slo da att-um seg paa
Hesteryggjen, aa jarnmenn svidde da Haare taa Hesta! Men
Søren’n fekk Hug paa Kanna, aa vilde ’kje gje hinne fraa seg;
so slo han paa Hesta aa rei da fortaste han kunde. Dei itte
haanaa, men daa han kom i Tune, va han mest sloppen. Her
vart nok verste Basketakje, fy va da maange itte haanaa, va da
fleire so tok imot. Daa ropte han paa Tunvoren: «Ja no, goe
Granne, lyt du komme aa hjelpe meg!» Han va ikkje sein mæ
te komme, aa vann paa alt ihop, so Søren’n kom væl fraa da,
aa behelt Kanna, men da tok so paa Tunvoren, at han sa: «Ja
ein annan Gaang, Granne, fær du take deg i Agt; eg heve hjelpt
deg idag, men da æ’kje sagt eg magta da ein annan Gaang, so
du fær ikkje be’e meg um slikt tiare.»
Ellers pleier tunvoren at sige til den ridende, som forfølges
af tusser:
Ri dæ ar’e («arde o: det pløiede)
aa ikkje dæ har’e (harde det er veien).
Meningen er, at han skal ride paa den pløiede mark, hvor
der har gaaet staal; did kan ikke tusserne naa.
Tusserne bemægtiger sig undertiden piger og pynter dem til
brud, som denne beretning fra Fylkjesbygdi eller Hafslo viser:
Hausakrunaa.
Da va ett par paa Hausa, so skulde gifta seg, aa da va
koma so laangt, at dei gjekk i feste. Daa va da ein dag, at
festingsj en taa skulde fara te støls, aa vegen va so laange, at ho
laut vera paa stølen mæ natti. Daa da lei fram paa kvelden,
kom hesten deirast paa Hausa heim aat stovedyri aa gnygja so
da svarta att i veggjidna; aa darpaa forsto festingen, at da va
inkort gale, aa difvre gjekk han ut aa tok hesten aa satte seg
paa han, aa so reiste hesten mæ han lika te støls. Dar hadde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
