- Project Runeberg -  Norges Land og Folk, statistisk og topografisk beskrevet / IX. Nedenes Amt. Første del (1904) /
479

(1885-1921) Author: Amund Helland, Anders Nicolai Kiær, Johan Ludvig Nils Henrik Vibe, Boye Strøm
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

BEFOLKNING.

479

Men de varde kje lengje, so fallt dei ut aa rauk ihop. Før
dei for ti, stengde dei bonnæ inne i kjellarskaape. Men Guro
sille vere paa tile aa skjile, dersom nokon bar sæg uhamlegt.

Ola Vettrus aa Gunne klemde ihop, aa Knut Jonson tok
den andre. De blei ei heite bøya. Yvegaangs kara va dei alle.
Men førr-ennen gjekk de so, att aasdølann fekk hogg. Daa Ola
tott’ ’ann hadde gjett Gunne maateleg juling, kassta ’ann ’ann
upp i den eine sængjæ. Guro tok ei tørespik aa gjekk burt-ti
aa lyste, aa ville sjaa koss de va mæ ’ann. Daa laag ’ann der
so eittrande sinna att ’aun spend’ ett’ ’æ. Ola gaadde de, aa
blei gaste vone, førde hann bar sæg so skammlegt at aa spend’
ett’ eitt kvinnfolk. So treiv ’ann ’ann aa drog ’ann framm att,
aa baka ’ann upp paa nyom. Ti slutt fekk ’ann smogje ut. Daa
de lei paa, maatt’ Ola ut aa ber’ ’ann inn atte. Den andre
dagjen fydd’ ’ann ’ann yve heiæ. Hann tore ’kje styr’ ’ann
aleine.

Knut Jonson hadde dengt Svennsonen, so de va ’kje mæ
nokæ lei. Hann blei liggans unyten paa Vettrus fleire daga, før
’ann va mann ti tak’ yve heiæ.

Daa ota va avstaæ, slepte dei bonnæ utt att o skaape.

Knut Jonson sat i ein brugdebenk frammæ omnen. Daa
fysste kaam sinne aa styrkjen yv’ ’ann før aalvaar. Hann bolina
upp so de var ugosklegt aa sjaa. Knesprettæ spratt paa tile.
Hann hadde knebukso, som dei bruka de i dei tiinn. Aa hann
skaalv heile menneskje so benkjen daira unn’ ’ann. «Naa hadd’

’ann tek’ okko alle sam,» sae Ola Vettrus.

*



Ola totte tiinn hadde forandra sæg mykje, de seinstehann livde.
«Naa legg dei enanui før hat, fysst dei slæsst. Me kunne slaaast
aa vere like govene. Me bar enanni i særkje.»

Tollei Vettrus, son ti Ola, fortaalde titt um dettæ slaasstbae.
Hann va ein liten gut daa, aa va mæ i skaape. Hann sa’ ’ann
totte de va harlegt aa sjaa Knut Jonson ette paa, daa styrkjen
kaam yv’ ’ann so obboe. Tollei va fødd i 1807 aa døe i 1899.

En tylvt gamle stev fra Setesdalen.

No vi mi drikke i jolo,
sum bonden hev okko lova.
Fyste mi kom’ at svaarte mollinn’,
daa have mi ro ti aa sova.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sun Dec 10 20:40:11 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/norgeslof/9-1/0497.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free