Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
BEFOLKNING.
535
flokkar utigjenom til Hom : «It dei köme me «klomri», daa vaare
dei som rjupehopa,» sa ho; «no e dei som ramnehopa, — de
nappar meg enno fj’st eg gjeng’e framte me klomrinn’.» Men
110 heve dei flutt vegen!
Dei var so fegne desse gamle feggarne, fyrst dei kom
taggande fullt uppstrokne, me tvislir og ringebelte og alt; — han
maatte glaapa paa dei.
Seg sjølve kalla dei «graamenna>; eller «dei graa^;
embæts-menner og byfolk var «fræminde» og «blaa».
So snøgt dei var utanfjells helt dei betre ihop en anna folk.
Paa soldatmoen stod dei alle som ein mann; eggja du deg ut
med ein, daa hadde du alle paa deg; det var plent som du kisla
hit i ei maurtuve.
Prestarne var dei einaste embætsmennerne som sat i Valle.
Men dei var ille farne. Anna storfolk fanst ikkje paa mange mil.
So var dei plent eisemalle og utestengde fraa alt. Det er
synd-legt aa høyra, kor det tvinga dei: «Den sibiriske ensomhed,»
segjer presten Lund, stuva dei ende ned og kosta «vistnok» ein
av dei mætaste valleprestarne livet. Og andre vandar la’st til:
dei kom i hottefok med bønderne. Prestarne dømde paa
bønderne og ratlege bygdeseder. Og bønderne dømde paa prestarne:
dei var hole etter pening og grov til seg og hævda, kor dei kom
innaat, — det er syndlege segner til. Aa hava sak med dei var
plent uraadelegt; dei sveiv og vrengde, og storkararne hjelpte.
Der var drogor tid paa tid. Fælaste var det, daa presten vilde
hava inn tienderetten i Valle. Bønderne purka imot og sett upp
ei liste som skulde ganga fraa hus til hus utyver heile bygdi.
Men presten fekk snasen i det og reid utigjenom, tanesprang, og
stod lista att paa Sandnes. Sundagen næst etter skjemde han
dei so kaldleg i prestetunet. Daa la dei til og vilde stengja
kyrkjehurdi for han. Prest og aal muge sprang i kapp hit til
kyrkja. Bønderne kom fyre; men Storejon Aakre rudde veg med
presten under armen og fekk foten inn i durglytten og braut seg
inn i kyrkja med han.
Alt fraa fyndeheimen av er der segner til, at bønderne
hadde hond paa embætsmennerne. Dei drap den fyrste lutherske
presten, av di han var so raadrik og vilde gnyrja alle under seg.
klomr: pas, hulvei. — it: naar. — nappa: rykke, røre, bevæge. —
fegen: fornøiet, «glad imødekommende», straalende. — .feyge: gubbe. —
f agga = f eggja: gaa som en «fegge». — uppstroken: i puds, pyntet. — ille
faren: ilde stedt. — eisemall: alene. — syndlegt: gribende. — stuva ned:
nedtrykke med overmagt. — nuet: ypperlig, dygtig. — hottefok: skarp strid,
rivninger. — døma paa: kritisere, angribe. — ratley: daarlig, umoralsk. —
hol: graadig. — segner til: sagn derom. — uraadeley: umulig. — sviva,
sveiv: lirke. — snas: tæft. — tanesprang: strakt løb. — standa att: naa
igjen, indhente. — leggja til: sætte sig i bevægelse. — raadrik: tyrannisk,
anmassende. — gnyrja: trykke, presse.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
