Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
BEFOLKNING.
613
hæri aa skaut1. Skrymsli illvaala aa humra ti ne liann’ ut i
«Rauvatn», so vassgövi stö; der va ’n susl’ i vatne, som va kji
me maati.
Daa lo de seg so godt i Storheddere-fjødd:
«Va de ’kji de eg sa’i, at sløkjepipa ’ass feis aat deg!»
sa de.
Kjøti fekk Salmund inkje godt av; daa ’an sill’ klyvje de
heim, va de burti. Ringjen sett’ ’an tonn i aa ha ’an ti
hals-ri ng’e.
Der lei av ’n tur’e. So va ’an i dyreskog att’e, Salmund.
Gunnstein, broer ’ass, fygd’ ’o’ — sume seie de va Alv, men de
e ’kji noko, de. Daa kom ringjen burt; men de drog seg so ti.
Dei gjinge vest i Fyrsvasspoddé. Daa gaadde dei ’n bjønn’e
hiti Meibakkö, efst uppi, plent pi Meibakkskörinn’; han laag der
sov pund’ a ufs. Han va so stor, at de va ’kji me lei’inn’.
«Mi tor’ inkji skjote!» sa Gunnstein.
«Skömm vøre de vera tvei dei beste skjyttara her gang’ i
heio’ aa finne de dyr mi inkji tore skjot’ aa!» sa Salmund aa
stelte fram aa skaut. Bjønnen beit seg i bögjen aa la ti noko
beli so de kvellja i liö. «Skjot du au, Gunnstein!» sa Salmund.
Bjønnen flaug aa endi aa glaup aa Salmund aa beit igjénom
barkjen aa sleit halsringjen o’ bringunn’. Gunnstein slo ’an so
laasskruvann’ stog’ i hausé. Daa la ’an aa Gunnstein; men ’an
va kji fullt spræk’e leng’, aa Gunnstein sprang ifraa ’o’. So la
dei heim ette fokk; men bjønnen daska av pi Meibakkskori aa la
seg att’e.
Um morgonen laag ’an dau pund’ ufsinn’. Daa dei skaar’
’an upp — daa ha dei kross-skoti hjarta ’ass.
Fellen spana dei ut paa stogeveggjen i su’istog; han rokk
fraa borgjinn’ pi møna — der synt’ ette saumd, solengji
«gamle-stoga» sto. Ho va nie alni haag fraa sydd ti gauk’e.
Han høvdi alt an vissa at2 plent, Salmund. Dei vaare i
dyreskog aust’e me Bjaane eigong, Gunnstein aa han. Me dei so
rodde austigjénom Sæsvatn, gaadde dei a elsdyr hit i Ormsælio.
Salmund la ti ville skjote.
«Nei skjot inkji enno,» sa Gunnstein; «lat’ kon prøv’ i land,»
sa ’an.
«Eg tenkjer eg blekkjer an herifraa,» sa Salmund. Men de
klikka, av di fengjekruti ha dutte av. Daa treiv ’an byrsa ’ass
Gunnstein. Elgjen gjekk ’kjiko nokle stig, so stuppa ’an. De va
slugge elsdyr; fyst’ ’an steig upp aa bringekodden, Salmund, daa
la ’an framføtann’ i kross pive hövui; aa Salmund va ’n lang’e
vaai av dei fælaste, du kunna sjaa.
1 Han skaut attive seg — liellis ha ’an skote sjav’e seg. — 2 vissa at:
sigte paa.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
