Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Småsögndi frå Åḷ i Halliŋdaḷ, gamḷẹ Oḷa Sirẹ-gaḷo ni´-stuggu fœṛtaḷd´dẹ, optegnet av Edv. Römcke.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
standann; „han joṛtt väḷ åv mę dęnn mę, hann, nått ’n [[** omvendt apostrof]] i o“; å dai
tęŋktę på affargaŋŋęn dai haddę fått på tyrihauji sinę. Båę aste’ [[** tone]]
å dai lūṛdę se såm noko vęhlę nissa ette vøll’n [[** tone]] burt’åvęr [[** tone]] åt hinę
bun, å skarra å boro se męst fœrdęr’va [[** tone]] på hit’e, [[** tone]] ho va stor mę,
fœr å få o noḷi te se å få lęst väḷ att fœṛ se å hit’n. [[** tone]] Fys’te [[** tone]] dai
sogo ut om mørgon, voṛtto dai vare haug’ęn [[** tone]] låg dęr likę stor å
rund, sjå’ann te, męn dai tœṛddę no knapt tru sinę aignę augu.
So la dai te ne’åver [[** tone]] båe två: nai, haug’ęn [[** tone]] va inkji rœṛd, inkji så
de teddę, å inkji teddę dę ette nokon vęrme hęld’ę! [[** tone]]
VI.
Far hass Tørkjell Upp’-i-stugunn [[** tone]] va utę jęttę buṛtti vē’alā-hauji, [[** tone]]
dę va i duguḷsœykt’n ęndå, męn dę va noko ręgdnruskji vęr dęn
dag’ęn; [[** tone]] dęr vaṛt ’n [[** omvendt apostrof]] vare slikt fœrund’alę [[** tone]] fint felę-lęte å såm ęn
haddę stae dęr lydd på dessan ait bel, dęṛ tok hann mę te stå
hęvja se å såm spręttę på se aldęr so lite; męn so tøttę ’n [[** er dette omvendt apostrof?]] väḷ,
dę va kji rettigt so mykji ęld ęll naist tå dessan såm dę vildę te,
ęll ’n [[** omvendt apostrof]] tøttę dę va so finnt, at ’n [[** omvendt apostrof]] vildę hœyrę såm mair å ber’ę te
di; „vilja de låtę, ska e dansę“, sa ’n, [[** omvendt apostrof]] å stø’a se no te, ko so va,
hann då, å jōṛdę ait kast i di sama, men då vaṛt dę ratt buṛttę.
Men slik fin tona, du, å dę va raint såm ain skullę stae
syngjy ’n [[** omvendt apostrof]] inn i øyra på o lęngji et’tesea, [[** tone]] å han va no so raint
makalaus te spela på munnhørpę, måt’a, [[** tone]] so ’n [[** omvendt apostrof]] hellst nøkk å let
te ’n [[** omvendt apostrof]] tøttęst vęra på dę kåme, både tonan å oḷ’e: [[** tone]]
„Dę tulla å dę let upi To’vik-bęrgo, [[** tone]]
Dę huga å dę skrik upi Høve-gjailo“.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
