Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Nionde häftet - Sigbjørn Obstfelder. Nokre minne frå personleg venskap og samver. Av Sven Moren
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Sigbjørn Obstfelder. Oljemaling av Oda Krohg.
Sigbjørn Obstfelder
Nokre minne frå per s o ni eg v en s kap og samver
Av S v en Moren
fri skule. Og mange av oss nytta fridomen til
å lesa litteratur. Vi las alt vi kom over. Men
kanskje ser leg Ibsen, Bjørnson, Brandes,
Strindberg og Tolstoi. Og vi var svært
op-glødde for dei tankar og truer som desse
bar fram i det offentlege ordskifte. Men det
varde ikkje lenge. Omslaget kom. Og det
kom heller brått. Tida gav oss andre bøker,
nye syner og nye tankar. Etter den politiske
ofsen i 8o-åra, Sturm und Drang-riene med
Kristiania-bohémen i 90-åra, kom ei heller
RU LEG ER DET EN NO ein og annan
av lesarane åt Ord och Bild som kjende
Sigbjørn Obstfelder personleg. Og kanskje
er det mange som kjenner hans diktning.
Han var eit rikt, sermerkt og hjelpelaust
menneske og ein stor og sjeldsynt diktar som
ein ikkje gløymer. Eg møtte han av og til i
min grøne ungdom. Og det er nokre få minne
frå desse møte eg her legg fram.
Eg gjekk på ungdoms- og lærarskule i
Elverum i siste halvpart av 90-åra. Det var ein
480
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
