- Project Runeberg -  Tidskrift for Philologi og Pædagogik / Tiende aargang /
312

(1860-1873)
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

5, 9. Ne quis pro lila — data scribi velit illud —
datum, in his: ut — fieret conlinentur duo: 1) ut equorum
iis emendorum ius esset, 2) ut educendi ex Italia potestas
fieret. Cfr. Cic. Cat. 49: At ilia quanti sunt, Lael. 14: Sin
autem ilia veriora, ut 1) idem interitus sil animorum
et corporum 2) nec ullus sensus maneat (duo, sed
quae eandem habeant sententiam). Liv, XXXVIII, 46, 11
pror-sus evanescit notio pluralis numeri.

6, 6 comma ante attulisse, non ante donum, ponendum.

6, 13 comma inter et et quae ponendum.

7, 7 ego: nihil vivi relicum. Exciditne esse post
calamitates, an Livius scripsit relictum (sc. esse|?

7, 11 comma post coniuges tollendurn.

8, 9 scribendumne centenum (cod. centum ex Cj?

9, 7 comma post corrogando delendum. — Ibd. ego
sponte conieceram ex vario genere.

10, 3 defendo afore fraudem agendae rei (Genit. =
fraudem in agenda re, «at der ikke vilde finde Svig Sted
ved Sagens Udforelse»).

11, 5 ad quis auditur eorum, nisi post essent excidit.

11, 11 post haec: elevari eo patres acceperunt illa:

quod — amissos referebant pleonasmi eodem genere
po-sita sunt, quo dicitur accusavit eum, quod — diceret, al.

11, 13 fortasse Livius non scripsit, ut Madvigio Visum est:
annum augur mortuus est L. Flamininus —, sed
annum mortui sunt L. Flamininus augur —; cfr. XXVIII,

10, 8, XXXI, 6, 2, XLI, 21, 8, XLIV, 18, 7.

12, 3 SLipplevit Madv. decreverunt tantum, per se ipsum
quidem recte (cfr. § 10 In Hispaniam — decreti); sed,
quo-niam sequitur veteres milites dimitti, sine dubio supplere
debuit: Decreverunt scribi, quod excidit aberrando ab -zad -i;
§ 6 scribi iussae, § 9 scribi iussi, XL11, 31, 2 in
Ma-cedoniam sena millia scribi iussa. Suppleri etiam potuit
lusserunt vel potius Iussa scribi; sequuntur enim finitus

— decretus — iussae — permissum — imperati —
iussi — mandatuni — decreti — fiuitus — iussus.
Ceterum cfr. ann. ad XLIV, 1, 1.

13, 1 scribendumne credunt? Coniunct. orationis
obli-quae parum aptus post primam personam praesentis temporis.

13, 8 scr., ut Madv. voluit, praeceperant; decemviri iam
ediderant (§ 7) s. praeceperant, quum ornnia facta sunt.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Mon Dec 11 15:09:55 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/philpaed/10/0324.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free