Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
fendit ex fructibus agri ab se dati provenire; satis enim
fuit ex agro ab se dato quae sibi proveniant.1)
13, 17 ego post Cum iis addidi se (ut Prak. § 15 post
meminisse, ubi necessarium est), ut prorsus necessarium.
14, 2, quoniam deinceps cum omnibus coniunctum
prorsus supervacaneum est, vide, ne Livius scripserit tri um
deinceps regum bellis (cfr. I, 21, 6) aut saltern trium
re-gum deinceps bellis.
14, 5 probo Madv. supplementum, nisi quod Masinissae
arbitrium malo, non arbitrium Masinissae; aberratum
ab -um ad -um est.
14, 8 comma, non semicolon post suis ponendum;
misst! m non praedicatum est, sed appositum ad eum. Cfr. ann.
ad X, 17, 8.
15, 8 scr. ex Pigh. coni. notarat. Necessarium
plus-quamperf., ut de re non eiusdem temporis, cuius levatio
igno-miniae fuit, sed superioris. Coniunctivo modo scribendum fuit
notasset; sed coniunctivo, sive effectivo (ullius = «nogen
saadan») sive frequentativo, nihil opus est.
16, 5 comma, non semicolon, post erat ponendum.
17, 2 post Pauli addo is, sic interpungens: Pauli (is
tum — habebat). His —.
18, 2 comma, non semicolon, post afferre ponendum
(«— saa at —»)■ — Ibd. Livius fortasse scripsit, ut coni. Sigon.,
perpetuamque (sic cod.) sub tutela populi Romani
esse. Maiore cum vi sic quater pop ulus Romanus
nomi-natur. Excidere, ut saepe, sic h. 1., facile potuit po. r. vel p. r.
— Ibd. ego ex Madv. coni. (in Emm.) scribo Romanis
adlatu-rum, sibi libertatem. Librarius, inter adlaturum et sibi
aberrando ad superiora addito ere derent, ut saepe, se ipse
correxit scribendo adlaturum sibi. Ut Madv. edidit,
librarius quater aberravisset: primum a romanis ad adlaturum,
deinde ad crederent, turn a sibi iterum ad adlaturum,
denique ad sibi iam scriptum.
18, 5 colon, non punctum, post esse ponendum (»Nam
ubi —«).
19, 7 librarius aberrando ad sec un dis scripsisse potest
’) Nunc multo magis mihi probatur Vahlenii coni. ante QUAE IBI
1nse-rentis QUAE SIBI necessaria sint, sed omnibus ut suis uti
taleve aliquld. 1873.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
