Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Pèt.: Jeg kem.
Fóstr.: Pètur, taktu sólhlífina og gakktu fyrir.
(Þau fara.)
5. atriði.
Aldingarður hjá Kapúlett.
(Júlía kemur.)
Júl.: Um dagmál sendi’ eg fóstru mína frá mèr,
og eptir hálfan tíma kvaðst hún koma.
En kannske finnist hann ei; finnist? jú, jú;
Æ, hún er hölt; vor hugur er það eina,
sem hafandi’ er, ef ástin þarf að senda,
þar hann er tífalt hraðfættari en sólin,
sem eltir skugga gegnum holt og hæðir;
því draga líka dúfur vagn hjá Venus,
og af því hefur vindsnar Amor vængi.
Nú hefur sólin náð að hæstri hæð
á dagleið sinni’ í dag og nú er liðið
heilt dagsmark, en þó er hún ekki komin.
Æ, þekkti’ hún ást og brennheitt æskublóð,
þá vær’ hún mjúk og fleyg sem fjaðrasoppur,
og feykti orðum mínum til míns kæra,
og hans til mín; en hruma, gamla fólkið,
það vafrar fram sem feigðar-leiðslu í,
eins fölt og dasað, kalt og þungt sem blý.
(Fóstran og Pètur koma.)
Hún kemur! Guð sè lof! Æ, góða fóstra,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
