Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ÖRNEFNI OG GOÐORD í RÁNGÁR I’ÍNGI. 543
að landinu, og fýsti að nema það, en ekki þá strax hefðu þorað
eða getað vegna brims, lagt inn í ós þenna eða Rángárós, að
leggja fyrst skipi sínu í Vestmannaeyjar, og fara svo við
hentugleika til lands á skipsbátnum, tii að skoða sig
um. það er og ekki ólíklegt, að Hrafn heimski hafi fyrstr
skírt ós þenna, og gefið svo bæ þeim, er liann bygði fyrst, og
hann fann öndvegissúlur sinar hjá, Arnarbæli, þvi næg rök
má færa að þvi, að Borg hofir að fornu verið Arnarbæli kölluð,
en bæir þeir, sem fyrst voru bygðir við sjóinn í landnámi Hrafns,
mið- og yzta-Arnarbæii; þá getr og verið, að Hrútafellsá liafi
faiiið vestr fyrir ofan Borg í LambafeUsá, og þær svo báðar vestr
1 ós, og Hrafn þá hafi getað flutt á báti farángr sinn frá ósnum
austr að bæ sinum. — fegar Gunnar reið seinast tii skips, og
sneri aptr á Gunnarshólma, sem liggr skammt frá Stóru-Dímon
í s u ð v e s t r eða vestr-útsuðr, þá hefir hann annaðhvort ætlað að ríða
til skips að ósi þessum, og voru þeir bræðr þá á réttum vegi
þángað, þegar riðið var nokkuð neðarlega yfir fljótið, eða þeir
hafa ætlað að ríða niðr á Landeyja-Sand og sigía úr
Vestmanna-eyjum. J>að er og líklegt, að kaupmenn hafi sætt hentugleikum
Með að leggja stundum skip sín út úr ósnum til
Vest-mannaeyja, þó þeir væri ekki albúnir til burtsiglingar, og búizt
þaðan að fullu, því vart liafa þeir getað lagt út úr ósnum, utan
1 landáttum og brimlitlum sjó.
Til eru fornar héraðssögur undir Eyjaijöllmn, að prasi í
Skógum hafi komið kistu, fullri af fjármunum og vopnum sínum,
Jun i bergið undir Skógárfossi (Skógafossi), svo að annar gafl
hennar tók fram jafnt berginu; girntust margir að ná kistunni,
en voguðu ekki, vegna ummæla, er á Iágu, að sá mundi ekki
þrífast síðan, er til þess reyndi. Eitt sinn fór til maðr nokkur,
úngr og ofiáti mikill, og komst allt að kistunni, og ætlaði þegar
að fara að losa um hana, en þá heyrði liann, að kveðin var í
berginu hjá sér vísa þessi:
prasa kista auðug er
undir fossi Skóga,
en hver sem þángað fyrstur fer
fíflsku hefir nóga.
Við þetta brá manninum svo, að liann ætlaði þegar að fá öngvit;
groip hann þá i hrínginn í gafli kistunnar, en hann losnaði
þeg-ar, svo maðrinn rauk ofan úr berginu og niðr i fossinn, og flaut,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
