Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
54 SK.ÚLI LANDFÓGETI MAGNÚSSON. 24
vitlausir og hann beitti hinni mestu grimd við ábúendur
kon-ungsjarða í Gullbringusýslu ef þeir eigi gátu staðið í skilum.
Hvað eptir annað var hann áminntur um að bæta ráð sitt, en
það stoðaði ekkert og allt sat við sama keipinn. Var nú svo
komið fyrir honum að stórþurð var orðin á landfógetasjóðnum,
og sá Pingel amtmaður (amtm. 1744—1756) sér eigi annað
fært en að víkja honum frá embætti (1749). Skipaði hann
Guðna Sigurðsson til að gegna embættinu í stað haus. Auðvitað
voru þeir margir, er lék hugur á landfógetaembættinu, en
Islendingar dirfðust eigi að sækja um það, því það hafði aldrei
verið skipað íslenzkum mönnum. Tofte nokkur, er verið hafði
þjónn hjá Dreese, fór þegar utan og skýrði stjórninni frá
drykkju-skap og ódugnaði Dreese og dró ekki af. Lét haun á sér skilja
að hann væri maðurinn til að þjóna því embætti svo í lagi færi
og hafði aflað sér góðra vottorða frá ýmsum embættismönnum.
Gerði hann sér góðar vonir um embættið. Á þeim timum var
það alsiða, að sýslumenn rituðu stjórninni um ýms
nauðsynja-mál landsins. Skrifaði Skúli þetta ár eins og hann var vanur.
Minntist hann í bréfi sínu á óreglu þá, er á var
landfógetaem-bættinu, og kvað það leitt, að stjórnin eigi skyldi geta fundið
neinn hæfan og duglegan íslending til þess embættis. Er mælt
að bréf Skúla yrði til þess, að Heltzen justizráð, er þá var
með-limur stjórnarráðsins, talaði um þetta mál við Jens Lassen
kaup-mann á Hofsós, er mikill var vinur Skúla. Kvað Heltzen það
leitt, að Skúli hefði eigi sent umsókn, því hann mundi án efa
hafa fengið embættið. Lassen brá við óðar og ritaði umsókn i
nafni Skúla, og varð það úr, að Skúli fékk embættið. Var
veitingabréfið dags. 9. des. 1749.1
J>egar fréttirnar um veitinguna bárust til íslands, þóttu
þetta hvervetna miklar nýjungar. Var það í fyrsta skipti að
ís-lenzkum manni var skipað svo hátt embætti, og var nú flestum
forvitni á að sjá, hversu fara mundi. fóttu landfógetastörfin
fremur óþokkasæl. Skúli fer sjálfur svofelldum orðum um þetta
í æfisögubroti sínu: »Allir urðu forvirraðir, því áður höfðu
þeir þeinkt, að so illur djöfull sem landfógetinn gæti ómögulega
verið íslenzkur. Hann og hans nafn var íslenzkum eins
hræði-legt og sem drekinn í Babýlon«.
1 fannig segir Jón sýslum. Jakobsson frá í æruminningu Skúla (Nr.
600, 4° á Landsbókas. í Reykjavík og viðar) og Jón Espólín
nokkuð líkt í Skagfirðingasögu kap. 55.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
