Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
192
SKÝRSLUR UM KÖl’LUGOS. 210
hvar fyrir eilifum guði sé sífelt lof og margfaldar þakkir.
Svo og einnig í sama máta um kvikfénað, að ekki einasti
gripur hefur skaða eður dauða af beðið, hvað oss hér í
Alft-averi furða og jarðteikn þykja mátti, sérdeilis þess mikla
vatnsflóðs og jökulhlaups vegna, þar kaplar, naut og sauðir
mitt innan i standa gjörði, sem sérhver gripur kominn var,
sumt á hólum og hæðum, hópum saman, þar þó sumstaðar
yfirgekk og i kafi varð, hvað alt á meðan kyrt og í stilli
stóð, því það sá vel að hvergi var undan að flýja, utan í
dauðann eður annan verra stað, utan eftir hlaupið, þá drápu
sig nokkrir kaplar og allfáir sauðir i þeim bleytum og leiri
er eftir varð í lautum og lægðum nær jökulvatnið þverraði,
því þeim leir og bleytu er svo háttað, að hver skepna eður
gripur er þar útí fer, þá er hann þar fanginn og fastur.
Einnin og i sama máta sleppi mennirnir þar i sínum fæti að
ökla eður leggbandi í sama leir, þá hafa þeir nóg að gjöra
sér ósködduðum upp aftur koma, því hann verður strax sem
harða hella utan um það, hvað sem ofan í hann sleppur ete.
Um allan áðursagðan tíma (og siðan þar eftir) þá hefur
eng-inn peningur í Tungu, undir fjalli öllu, Fljótshverfi né í
Land-broti hvorki kapall, naut né sauður nokkurt gras né haga
(utan einasta hvar mýrlendi vera mátti að sá hæzti
gras-broddur upp stóð, hvar þó peningur gjörir sig litt eður ekki
til að fylla); sauðfé bæði gelt og mylkt hljóp hvað sem fyrir
varð úr högum burt á fjöll og firnindi og á öræfi norður úr
öllum afréttum eður graslendi, svo ve! flest hefur aldrei enn í dag
aftur sézt né sjást mun, en það fátt sem menn með nauðum
aftur náðu, urðu þeir strax um stund af að skera, ef nokkur
not eður menjar þess bera skyldu, svo um allar fyr sagðar
sveitir er með öllu (eður nær þvi) sauðlaust orðið, utan ef
fáeinir menn mega stöku sauðum eftir halda, þeir bezt
efn-aðir til verið hafa þvi að gefa. Kaplapeningur og geld naut
hlupu ogsvo sveit af sveit og á fjöll og öræfi í sama máta
(en kúfénaður var strax allur í fjós innbundinn), svo enginn
maður gat sínu haldið hvað það gilti, sumt seint eður aldrei
aftur fundið, það sem burt hljóp.
Hér i staðarins útsuðurshögum varð nokkuð litið pláss
eftir nær óspilt þar sandrigningin lítið á kom, en þó nokkur,
hvert pláss að Bólhraun kallast, ei meira að vidd eður vexti
en svo sem 3 klukkustundir eður eina eykt í kring ganga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
