Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
192
SKÝRSLUR UM KÖl’LUGOS. 212
er mér (ásamt öðrum) ekki sízt í öllum þessum undrum og
tilburðum til minnis og hjarta gekk, sem var, að fuglar
lofts-ins smáir og stórir, sem voru grágæsir, helsingjar, endur og
aðrir smáfuglar, mistu sína rétta og eiginlega raust, flug og
burði, þeir, nær brakið og brestirnir og eldgangurinn flaug
um loftið og um jörðina, væluðu og emjuðu í sinni raust
álika og þá ein kvalin manneskja svosem í dauðans hættu og
fári lengi hrekst eður stödd vera kann, svo nálega engin
fuglsraust var til þeirra að heyra, utan sem væl og vé, hvað
hörmulegt og meðaumkvunarlegt var á að heyra og það mátti
steinhjarta vera, er ekki skyldi við slíkt mýkjast og klökkna,
sig þekkja og sínar syndir viðurkenna; þeir þorðu og ekki
heldur upp í loftið að lljúga eftir sinu náttúrlegu eðli, vegna
þeirra hljóða og eldgangs, er í loftinu voru, heldur með sinni
emjan og sorgarkvaki skriðu eða flöktu með jörðunni, álíka
og þá fuglaungar fyrst flug læra, slikt var hörmulegt að sjá
og heyra etc.
Alt þetta hér áður skrifað og fram sett, tilféll hér á
áður-sögðum sveitum og svo tilgekk dag eftir dag í 12 daga og
nætur sem áður er sagt, og um allan þennan tíma, þá hafði
hér enginn maður nýtan svefn eða rólega stund, hvorki nótt
né dag, að ekki væri enn sami kvíði, skelfmg og ótti á
hverjum manni, þó einna mest á börnum og kvennfólki, en
þó urðum vér þessum undrum um síðir svo tamir og vanir,
að nokkrir það að engu eður litlu öktuðu, hjá því sem með
fyrsta, og sannaðist hér úti sá gamli málsháttur, að svo megi
illu venjast að gott þyki.
fetta bréf (eða bæklingur) var fyrst sent og tilskrifað
síra Gísla Oddssyni að Holtsstað undir Eyjafjöllum, en hann
skyldi frá sér senda þeim frómu herrum biskupi og lögmanni
að Skálholti og Bræðratungu, en þeir síðan Kongs Maj. fovita
og umboðsmanni á Bessastöðum. Skrifað og samantekið að
Þykkvabæarklaustri í Álftaveri á Síðu þann 15. Septembris
Anno 1625.
Thorsteirn Magnússon með eigin hendi.
En hvernin nú síðan þennan umliðinn vetur (það af
honum er) tilgengið hefur er guði kunnugast og þeim sem
hér við hara(!). Hagar hafa hér hvergi síðan annan dag
Sep-tembris i sumar (eftir þvi sem áður sagt er) slétt engir til
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
