Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
28 UM ÍSLEN’DINGASÖGUR
67
máttu eigi lúkast, ok riðu menn lieim af þingi ósáttir"1)
og hann, sem er svo framsínn og vitur, reinist misvitur,
þegar hann geldur bæturnar fyrir Höskuld og leggur
ofan á silkislæðurnar, sem urðu til þess að sættir
ónítt-ust, enn af því leiddi aftur Njálsbrennu, og
mis-vitur var liann, þegar hann vildi ekki verjast úti á
Bergþórshvoli, eins og Skarpheðinn rjeð til, heldur gekk
inn i húsin og ljet brenna sig inni. Hjá sumum
persón-um er lundarfarið blendingur af kostum og ókostum.
Svo er t. d. Þorkell Súrsson i Gisla sögu. Hann elskar
bróður sinn Gísla og vill auðsjáanlega afstira frá
hon-um ógæfunni og hjálpa honum, að svo miklu leiti sem
það kemur ekki i bága við hagsmuni hans sjálfs, enn
ef liann á eittlivað á hættu, verður sjálfselska hans og
lítilmenska ifirsterkari bróðurástinni. Þetta, að
per-sónurnar eru ekki altaf við eina fjölina feldar og eru
liáðar mannlegum breiskleika, gefur þeim
veruleika-blæ og gerir þær lifandi firir augum vorum.
I sögum vorum er mannlífið i firirrúmi firir öllu
öðru. Aðaláherslan er altaf lögð á að lísa mönnum,
at-höfnum þeirra, orðum og gerðum, ástríðum þeirra og
geðshræringum. Frá itri atvikum er að vísu oft sagt
ailnákvæmlega, enn þau standa þó altaf i nánu
sam-bandi við atliafnir persónanna. Jeg hef áður minst á
það, að frásagnirnar eru nær þvi æfinlega staðsettar,
sagan tiltekur nákvæmlega þann stað, þar sem það og
það liafi gerst, og þetta er eitt af því, sem gefur
frá-sögninni veruleikablæ. Sagan nefnir staðina, sem
kunn-ugur lesandi kannast við, og finst þá lionum sem liann
sjái viðburðina gerast firir augum sjer. Enn vanalega
eru staðirnir aðeins nefndir á nafn, enn ekki list
ná-kvæmlega. Þar ætlar höfundur lesandanum að filla í
gloppurnar, enn leggur sjálfur alla álierslu á að lísa
viðburðunum, athöfnum persónanna, enn ekki á
um-hverfið, staðina, sem viðburðirnir gerast á, náttúruna,
sem er i kringum oss. Þetta er i góðu samræmi við
1) Njála, k. 9 740"51.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
