Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
HALLFREÐAR SAGA
239
harmi út af falli konungs. Hann er harður í horn að taka
og niðskældinn við óvini sina (Gríssvísur), triggur vinur
vina sinna og veglindur, þegar þvi er að skifta. Hann er
findinn og hefur altaf svar á reiðum höndum, t. d. þegar
Ólafr konungur neitar að hlíða kvæði, sem Hallfreðr
hefur ort um hann, svarar skáldið: „Þú munt því ráða, enn
týna mun ek þá þeim (kristnu) fræðum, er þú lézt mik
nema, ok eru þau fræði ekki skáldligri enn kvæðit er, þat
er ek hefi um þik ort". I þessu lísir sjer íþrótt höfundarins
og um leið, hvað hann er algerlega laus við alla klerklega
hleipidóma. Hið sama andans frelsi kemur fram i
lising-unni á því, hvernig skáldið flöktir milli heiðninnar og
kristninnar. Gletni höfundar lisir sjer, þar sem hann gefur
i skin, að Hallfreðr liafi ekki lialdið sem best trú sína,
þegar hann dvaldi á Gautlandi meðal heiðingja: „Þat
liafði liann helzt til trúar", segir sagan, „at hann blés í
kross yfir drykk sínum, enn fátt söng liann". Ágætlega er
Hallfreði list i frásögninni um viðureign lians við Þorleif
spaka og Iválf hirðmann Ólafs, sem liafði fjandskapast
við Hallfreð og rægt hann rið konung.
Fróðlegt er að bera liina meistaralegu lising sögunnar
á Hallfreði saman við kvæði hans. Vjer sjáum þá, að
lísingin er í meginatriðum grundvölluð á kvæðunum.
Lisingin á baráttunni milli hins gamla og hins nija siðar
i hjarta skáldsins er beint dregin út úr visum hans. Ást
Hallfreðar til Kolfinnu og ófirirleitni hans i kveðskap
kemur og fram i visum hans um Kolfinnu og Gris.
Drottinliollusta lians rið Ólaf konung og söknuður eftir
lát lians kemur ljóslega fram i stefinu, sem sagan tilfærir
úr erfidrápu Ólafs:
Norðr eru öll of orðin
auð lönd at gram dauðan.
Allr lemsk friðr af falli
flugstyggs sonar Trj-ggva,
og þó enn betur i þessum helmingi drápunnar:
Biða munk þess es breiðan
barðmána vann skarðan
margaukanda mækis
móts aldregi bótir.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>