Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Albert Nilsson, Jakob Fredrik Neikter
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
254 Albert Nilsson
Sic dum Galli ancipites haererent, palmam cuinam cothurnatorum
tri-buerent vatum, theatrum tamen suum ad tantum culmen perductum sperarunt,
ut perfectionis moram magis quam incrementa optabilem crediderint; ut voto
effingere potuerant Poëtam, qui Cornelii, Eacini et Crebillonis diversas
adunaret laudes; sed moles quam unus subiret, fortasse videbatur nimia,
donec jam currenti seculo fata donavissent Yoltaerium.
Os dignum aeterno nitidum quod fulgeat auro,
Si mallet laudare Deum; sed sordida mönstra
Praetulit, et liquidam temeravit crimine vocem.
Prudentius.
Cuius nonien et opera farna tam late et atris et candinis suis diffudit
alis, ut eius celebritas vel decem aliis ad immortalitatem sufficeret. Et ut
Pierides eum fere nascentem placido aspexerant lumine, ita etiam unus
ex paucissimis fuit, quibus ad canitiem usque illibatum servarunt favorem.
Quoque ingenium suum varium, multiplex et flexibile tulerit, sive Maronii
carminis ales volet, sive cothurnos sive soccos surnat, sive Bacchum sive
Cyprida cantet, sive bella jocetur ironia, decor furtim subsequens calamum
eius componit.
Talis in aeterno felix vortumnus Olympo
Mille habet ornatus mille decenter babet. Tibullus.
Dictione ejus nihil pictius nihil festivius est. Utque et sale et bile et
melle aspergitur, in delectatione diuturna est; stilus ejus tragicus
reprehen-sionem forte evaderet, nisi interdum nimis epicum traheret splendorem.
Elegan-tiam Racini et nubilum Crebillonis tam felici mixtura confundit, ut neque
Yeneribus Eacinianis inhians, escam corrupto seculi palato colligat, nec ut
asperum Crebillonis cum terrore faciat suum. Et licet ornamenta
interni-tentia et disposita habeat, culpam tamen effugit, cujus taxatur Cornelius:
Inceptis gravibus plerumque et magna professis
Purpureus, late qui splendeat, unus et alter
Assuitur pannus. Hor.
Quantum vero majestatis pondus Brutus Morsque Caesaris habent?
Quantum humanitatis Alzire ? Zaire flammam quam teneram simulque furialem?
Horror ubi fortior animos unquam irivaserit, quam Mahomet et Semiramide
visis? Haec quoque est propria Yoltaerii laus, quod singula ejus Dramata
Philosophum non minus quam Poëtam prae se ferant, et semper ad morum
quodpiam praeceptum altius infigendum tendant; sed ut multa paucis dicam,
Melpomene, sociata Phoebo, lyrae Yoltaerianae intendit chordas et Gratiae
penicillis ejus duxerunt colores.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
