Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Simen postmann
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
12 Simen postmann
Simen var kommet sig op ha.
Så bratt og tung hadde den ikke vært før.
Kvilt hadde han så mange ganger — mange
flere enn han pleide.
Over Kvitvola var det bare å gå og gå — —
han våget ikke å sette sig ned 1 slikt vær.
Snedrev blev det og det rett imot.
Det skulde noget til å holde retningen — men
han fant nok frem til setrene idag som før — —
her hadde han jo gått år efter år — ja — en
40 år, så skam var det om han ikke kom frem.
Det letet på pusten — — det tok under brin-
gen — — han fikk sette sig lel — — bare ørlite
grand og puste på — — å, så trett han var — —
å, nei, Ånne hadde nok rett lel, hun!
Han skulde ikke tatt ut idag!
Petter hadde nok gått for ham. Og forresten
hadde jo postmesteren sagt at han kunde bare
slå over en dag, om føret var slik det stod om
livet løs — — liv var viktigere enn posten — —
men til denne dag var posten kommet frem 1
rett tid — — å, så trett han var — — så godt
det var å sitte — — han lukket øinene, og sneen
falt som store, tunge stjerner og la sig så trygt
til hvile på gamle Simen — — å nei — så godt
det var — han sovnet visst — — ja, bare ør-
lite grand — — og sneen la sig som et varmt,
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
