Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Tore kårmann
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Tore kårmann — 51
%
far — — og Vesle-Tore hadde kutet* mere enn
en gang til bua efter tobakk, og da fikk han
alltid brunsukker og en klapp over håret.
Han husket så rent bort i veggene 1 det siste, han
bestefar, så Vesle- Tore måtte hjelpe ham på gl
rett som det var — — og imellem kunde han sitte
1 gyngestolen sin timer i rad og stirre rett frem
for sig — — da tenkte han visst på gamle dager.
Bestefar fikk aldri lov til å gå fra gården
alene mer, og når han vilde til å rusle veien op
til grinden, passet de på ham og fikk ham til
å snu — ja, en måtte ha et øie med han bestefar!
Her en dag så Vesle-Tore at bestefar gikk
ut på jordet bakom låven. Han kjek sig rundt
til alle kanter — — akkurat som han var redd
at nogen skulde se ham — — så bøide han sig
ned og karret i jorden. I all verden hvad skulde
bestefar der? Trodde han kanskje det var sølv
og gull der ute på marken?
Vesle-Tore tenkte han skulde gå og se hvad
det var bestefar grov efter — — men så ropte
mor hans at han skulde komme inn på flek-
ken; det var telefon fra Storstu, at hesten til
Sigurd Mo hadde ødelagt hellen sin oppe 1
fjellet — han Vesle-Tore fikk springe og varsle på
Mo, de fikk se til å hente hoppen hjem snarest
* Kute, springe.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
