Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
80
mens han reiste sig. Ellers hadde han vært redd
for at den vilde brekke benene hans, eller idet-
minste slå ham i dekket. Først stod han stille.
Han følte sig uttrygg i dette mørket som synes å
gjøre skibets bevegelse uvant, uforutsett, og van-
skelig å motvirke. Han følte sig så gjennemrystet
at han våget ikke å røre på sig av frykt for «å gå
i drift igjen.» Han aktet ikke å slå sig i smadder
i bunkersen.
To ganger hadde han støtt hodet sitt, og han
var litt blindet. Ennu syntes han å høre jern-
sleisen klirre og hugge omkring ørene sine, så han
grep fastere, for å forvisse sig om at han hadde
den trygt i neven. Han var vagt forbauset over
hvor tydelig han kunde høre stormen rase hernede.
Hylene og skrikene av den syntes her i bunkersens
tomrum å ta på sig et slags menneskelig vesen,
menneskelig raseri og kval — ikke tordnende, men
uendelig skjærende. Og ved hver rulling kom
der brak også, dype tunge brak som om stykk-
gods på fem tonn hadde slått sig løs i lasten. Men
der var ingenting slikt her nede. På dekk? Umulig.
Eller langs siden? Ikke tale om.
Alt dette tenkte han på fort, greit, som sjømenn
gjør, og like klok blev han. Denne stølen kom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
