Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
46 Joh. Johansson.
nonis perfecisse et Orestes, qui poenis a matre repetendis non tam
preclare ac pie, quam scelerate atque impie fecisse existimaretur, a
furiis per multas terras agitatus esse perhiberetur. Quam fabulam
Stesichorus ita sermone hominum conformatam sequens et Clytemne-
stram paulo ante reditum Orestis facit terribili somnio exterreri et O-
restem arcu sagittisque, quibus persequentes furias defenderet, donari
fingit ab Apolline!). A quo presidio contra furias lato minime ab-
horruit, Orestem Apollinis hortatu patris ulciscendi causa mortem matri
attulisse. Neque vero id hanc rem non confirmat, quod in Phocide, in
vicinia, Delphorum, quod precipuum domiciliam erat Apollinis, Orestes
educatus esse et Pyladem, cujus nominis cognatio cum nomine IIv-
Aebas?) perspicua est, amicissimum habuisse dicitur. Hunc Orestis
familiarem, qui quasi quidam dei Pythii vicarius fuit, nec umquam ab
amici latere discessit, nisi si deus ipse prodiit, Homerus nusquam com-
memorat et Agamemnonem apud inferos ab Ulixe facit querentem?),
ubinam filius esset, num Orchomeni, an Pyli, an Laced&emone. Agias
Troezenius, qui in poemate, quod Néosos inscribitur, reditum Greco-
rum cecinit, primus, quod quidem constet, auctor est Orestem, domum
revertentem, Pylade comitatum fuisse +). Nulla tamen apud eum fit
mentio oraculi, nulla Orestis nec vexationis a furiis nec patrocinii
contra eas ab Apolline suscepti; ut probabile videatur, Orestem apud
Agiam, ut apud Homerum, non Apollinis jussu, sed sanctissimo illo,
qui tum maxime viguit, ulciscendi more permotum necem auctoribus
cedis paterne intulisse, idque ei vel summe foisse laudi8). Nec mi-
rum. Illis enim temporibus, non magis, quam Homeri etate puta-
sondern lyrisch oder tragisch. Sie ward nach der Geschichte des Glaubens von den
Wirkungen der Strafgeister selbst erst im Volksbewustsein ruchbar, als die Lyriker
von vielem Wandel des Glaubens und in Folge dessen der Sagen in ihren Kunst-
poesien Zeugniss gaben. — Cfr. Nitzschii Beiträge z. Cesch. d. ep. Poesie p. 197.
et Beckeri Abbandl. &b. die Orestessage der Griechen bis zu den Tragikern p. 11 sqq.
!) Vide Plutarch. d. sera num. vind. c. 10; Eurip. Orest. 268 et schol. ad hunc
loeum. Welcker (d. Episch. Cyclus IL. p. 287).
3) Vocabulo IvÅeias nonnumquam significari conventum Amphictyonum Del-
pbicum, non modo Pylaicum, docet C. F. Hermannus (Griech. Staatsalterth. p. 56)
et suburbium fuisse Delphorum, cui hoc nomen erat. Plutarch. Pyth. Or. 29. G.
Götte. d. delph. Orakel p. 41. C. O. Möller. Eumenid. p. 131.
3) Od. 11. 459. +) Cfr. Welcker. d. Ep. Cycl. p. 281.
6) Vide Od. 1. 298, 3. 197; II 14. 484. ”Homer kennt nur den ruhmvollen
Orestes, der seines Vaters Mord gerächt hat, und die Excerpte aus Proclos lassen
die Nosten ebenfalls nach der vollbrachten That des Orestes mit Menelaus Heimkehr
schliossen.” Overbeck (Gallerie heroiseher Bildw. I. 677).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>