Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
68 VETLE VISLIE
karen, som hadde fenge den gjenta han skulde havt
—. han var sjuk no, klokkaren, og der vart snart ei
ekkja med pengar. . ..
Han spela mest i helorom, men vakna med eitt
upp, i det at Nils slo i borde og skreik:
«Du er daa eit forbaska naut, er du! Spela i
motparten sin innvitl»
Han skyna ikkje rett kven som var meint, fyrr
dei andre saag paa honom og lo. Daa tok sinne
til aa koka i honom, og han reiste seg og vilde gaa.
— Du er daa vel ikkje sær, du Johans, sa Nils.
Det raakar med os alle, at me syndar i korti! Sovore
kan henda den beste.
— Vi faar da vel gjøre os færdige med robberten
jalfald, sa den eine bykaren.
— Du kan vita det, sa Nils. Set deg att,
Johans.
Og skulemeistaren sette seg att. Han skalv
heilt-upp, so hipen var han. Han fekk ovgode kort,
melde grand, men tapte; det var plent som hans
makker gjorst paa. So slakna han av att, melde
jamt pas, men tapte daa og. Daa dei gjorde upp,
hadde han tapa ti krunor, alle dei pengar han hadde
paa seg. Han nikka til Nils, at han maatte tala
med honom, og dei gjekk daa inni kammerse. Han
var heiltupp bleik, og augo lyste med ein uvanleg glans.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
