Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Bandamanna saga
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
vörn finnast í máli svá auðigs manns?“ „Þat
kölluðu þeir at rangt væri heiman búit“, segir
Oddr. „Eigi mun þat vera, er þú fórt með
málit“, sagði Ófeigr, „enn vera kann at þér sé
meir lagit til handa farar ok fésnuðr enn
lögkæni, ok hefnir þér dul þín, er þú þóttist þér
einn ærinn, ok leitaðir ekki eftir við aðra menn.
Vissa ek, at þú hafðir rangt tilbúit málit, enn
þú þóttist ofgóðr mik at spyrja, enn ek vissa
at þú mundir óvirðing af hljóta. Hefir þú hvern
mann annan meira virt enn mik“. Oddr segir:
„Nú mun þér at óskum ganga“. Ófeigr spyrr:
„Hversu mundi ef ek vilda nökkut enn at gera
með þér? Muni þér spara fét, ef nökkut vildi
leiðréttast?“ Hann segir: „Ekki munda ek féit
þar til spara, ef ek fenga eigi slíka svívirðing
af sem áhorfist. Enn kynlegt þykki mér, ef þú
leiðréttir, því at af þér hefi ek aldregi gagn
fengit“. Ófeigr segir: „Til máttu hætta, ef þú vilt,
um nökkut fét; næsta sperða ek þik ekki til at
fá svá mikla óvirðing af sem áhorfist, eða hvar
var þá komit málinu, er þú skildist við?“ Hann
segir honum, at — „vörnin fór eigi fram, er vér
gengum burt frá dóminum“. Ófeigr segir: „Þat
dugir þá helzt at, er þú gerðir óvitandi, ok sú
ein var hjálp í málinu“. Nú gengr Oddr heim
til búðar, enn Ófeigr ferr upp til dómanna ok
gengr hjá dóminum Norðlendinga, ok spyrr hvat
þar færi fram, enn honum var sagt, at sum
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
