Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - V.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
115
til aa njosa — uih! uøyh! — so det song i Veggerne.
Fyren sat tydeleg med den løynske Tanken, at han
vilde faa magister bibendi til aa njosa med; og han
naus og naus, meir og meir hjartelegt, meir og meir
forførande: uih! he; uøyh! he; —; men magister leet
seg ikkje lokka; og so snart Hostingi og Laatten
hadde stilnat nokonlunde, hogg han i att som ingenting
var, skrikande paa med sine breide Vokalar og harde,
rivande r’ar, so det kunde høyrast under ein Foss —:
»— — Segja Farvæl til den Tidi, — som dei
fleste av oss — visst mang ein Gong–paa vaar
Gute Vis (æh? vov!) hev forbannat (Bravo! Bravo!
Bravo!) som ei Trældomstid (Mja-au!). Fatistis
avi-btts (Hurra!) vil me no — um faae Dagar — vera
vaksne (Kykeliky!) og frie Menn, — vera Studentar,
mine Harrer, norske Studentar!« Langt, jublande
Staak, Hurrarop, Hauking; langt nede i ei Kraa gool
ein Gauk.
Talaren lagde med mange Ord og Likningar ut
den store Skilnaden millom fyrr og no, og Daniel
forstod han so godt: Grunnskilnaden var den, at
Skuleguten var nøydd til aa arbeida, Studenten kunde
gjera som han vilde. Studenten arbeidde, naar Aanden
var yver han, »naar Minerva vilde« (Bravo!), »og
naar Minerva ikkje vilde, mine Harrer«, (so vil
Venus! Kykeliky!) — so hadde Studenten det store
præ} at han sjølv raadde yver si Fritid (»Skaal« I
»Hurra!« »Pereat Hector!«) Og det vilde segja, at
fraa no av var me haldne for myndige Menn.
Talaren drakk; aalmenn Jubel.
6*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
