Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
85 EIN FRITENKJAR
„Spyrr ikkje so," bad Ragna.
„Eg maa spyrja," svara Hauk. „Me maa gjera upp
i Dag; det gjeng ikkje lenger aa vilja tegja burt det
som skil oss. Eg veit du kjenner deg bundi til di
Tru, og at du tykkjest hava Synd paa deg, dersom
du gjeng imot denne Trui. No spyrst det daa um du
trur, at eg er ein andsvarslaus og dermed rettlaus
Mann, so at du, ut fraa di Tru, hev Rett til aa drive
din Vilje fram imot min, eller um du held meg for
ein Mann med Samvit og moralsk Andsvar, og dermed
trur at eg hev m i n Rett, ut fraa mi Tru, og at denne
Retten — i moralsk Meining — kann vera jamgod
med din, so at me daa kjem til aa sam tinge um
denne Saki. Eg maa vita dette, fyrr eg kann svara
paa Spursmaale ditt."
Ragna hadde bleikna sterkt. I Grunnen hadde ho
aldri tenkt seg desse Ting paa denne Maaten; at han,
den villfarande, gudlause, i slike Spursmaal skulde
hava nokon moralsk Rett mot henne, det var noko ho
ikkje hadde komi paa. No fekk det heile ein ny Lit.
Her drog seg fram ein Floke endaa verre og endaa
meir aalvorstung enn ho hadde tenkt seg. Var han
ein ærleg Mann som trudde paa sitt liksom ho paa
sitt, og som kjende seg samvitsbundin av si Tru
liksom ho av si . . . so fekk han same Retten i denne
Saki som ho; og sagde han daa nei, som han kanskje
maatte gjera, kven skulde daa løyse Knuten; og kor
gjekk det daa med den vesle Stakkaren som i Vogga laag?
Hauk saag at ho var i djupe Tankar, og at Tankane
tok henne sterkt. Ho var so kløkkjande ven som ho sat
der, denne unge Mori som i hjarteleg Sut stridde
for sitt Barns Sjæl, — ho var so ven at ein Stein
kunde graate! Hauk kjende paa nytt denne øre,
hug-rame Lengten etter aa ofre henne alt, alt, like til si
eigi Yvivitning, sitt eigi Vit og Syn paa det sanne;
men han heldt seg. Han beit Hugverken i seg og
lét henne tenkje ut i Ro.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
