Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV. Natur og folkeliv. Digtning - 38. Berre ein hund. Av Per Sivle. Med to tegn. av Elisabeth Sinding
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
same kvelden, fram imot myrkningi, kom saueflokken
set-jande heim, i slik ei vitlans rædsla som han skulde vera
skræmd av bamsen sjølv. Men vesle véren min var
inkje med.
Eg gjekk med bivrande hjarta og leita dotten yver
tridje gongen, da han Ola, lausekaren vaar, som hadde
vore uppe i marki og hogge famneved um dagen, kom
kluf-tande ned-etter, med ango i haargarden
«Jau,* skreik han, «no hev eg daa endeleg fenge syn
for kva udyr det er. Er det kje dette hundebeistet etter
engelsmannen kanskje! — «Han Hall? — Det er daa
ikkje raadU
«Ja ja, gakk berre upp under Kviteberg du, far min,
so fær du sjaa. Vil du linna lambet ditt, so ligg det der,
so daudt det verta katm, og so sund-rive at det er
grøte-legt. Det var ikkje meir so han vilde røma for øksi, trollet,
der han stod yver det og grein mot meg daa eg kom
springande til.» — «Det ubeistet! Aa det ubeistet! — Aa
lambet mitt! det einaste lambet mitt!»
tJau, der fekk du takk for umaken, du Per og no!»
flirte han Salamon.
— Eg var inkje lenge um aa faa paa meg helgeplaggi
mme um morgonen, daa eg vart paalagd aa gaa til
lensmannen og beda honom koma og gjera ei greida med hunden
sin. — Nei aa nei, for ein tull, for ein tull eg hadde vore!
Lensmanden stegla og smellte so det berre gneista um
honom, daa eg hadde bore bodi fram; for det vilde, kor
som var, verta hans sak aa bøta skaden.
Tidleg andre dagen kom han køyrande; og han og han
Salamon og tri andre karar, med kvar si rifla paa oksli og
fire hundar i fylgje, tok til skogs.
Utpaa kvelden kom dei heim att til Kvaale. Dei kunde
segja ifraa at hundame seint um-sider hadde fenge teven
av røvaren øvst uppe i Lundeleinerne og jaga honom fram.
Lause kar: en som arbeider for~ dngion. — KSuftande: med
digre steg. — Haargard: liaarkant, — Grøteleg: til at graate over,
f»lt. — Stegla: skjende, bruke vondord. — Tev: lngt, —Lein:
fjeld-Bkraaning.
Eolfsen: Lsasebok for folkeskolen, in. ■liiksmaalButgave*. 8
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
