Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX. Natur og folkeliv. Digtning - 91. Brurferd i Telemarki. Av Vetle Vislie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Brudgomen, Sigurd Tveiten, er ein stor sveipeleg kar,
aenesterk og apræk; langt andlit, blaa augo, og langt ljost
haar som heng ned yver herdarne. Han er klædd i den
gamle brudgomsbunaden: ei rand sid kufta, med inykje
krotsaum paa skjortekragen, vide fellde knebuksor, svarte av
lit, med knespenne, og blaa sokkar, med hoghæla sko. Um
livet eit belte med mange ringår, og ein hatt som er ei
halv aln høg, med ein kvit ldut som heng ned yver
herdarne.
Bruri, den unge og væne Sigrid Haatveit. er og klædd
i den gamle bunaden: ei fin linskjorta, med sylvspenne og
sylgjor i bringa, ei svart stutt trøya og ein raud stakk
(brures takken) utanpaa 7—8 vanlege stakkar. Kringum
lialsen malalekkja, som heng ned yver bringa, og um livet
tvo sylvlauv. Det ringlar av alle dei sylvlauv, naar ho
gjeng — det er rett ei «drambedros», dette.
Etterpaa kjem presten, ein stor og forlagd mann,
aal-vorleg og verdig.
Ein time gjeng det, so kjem dei ut att og bur seg til
heimferdi. Snart gjeng det i susande traav ned yver dalen
att, framum gardar der det stend folk paa tunet og bisnar,
og inn yver den skogklædde moen. Her stilnar ropi . . .
for her er det alt skumt millom alle dei gamle granerne, og
ikkje trygt ... og vanheppa vilde det varsla for brurfolket
um det kom skrymt og fjetra hestarne.
Kvendi pustar lettare naar skogen opnar seg og ein
ser ut mot breide bygdi og vatnet som skjer seg inn i
fjellgarden.
Ute med strandi stansar heile ferdi, og alle glaaper
dei upp mot brekka. For alt ved kyrkja spurdest det, at
Sundre Skeiebindar hadde vaaga ti dalai* at han skulde
standa ned yver Haatveits-bakkarne med ein full ølbolle i
henderne og gjeva gjesterne aa drikka,
Sveipeleg: ferm, kjæk. — Krotsaum: rose-søm, brodering.
Fella: frelde (knipe) ind. — Malalekkja: kjede (av solv) med liegte
eller spænde. — Drambedros: gild og gjæv kvinde. — Bu seg: lage
sig til. — Bisna: se med undrisig.— Vanlieppn: ulykke.– Skrymt:
skrømt, spøkeri. — Skeiebindar: en som lager vrcvskeer.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
