Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I. Höllin í Karpatafjöllum - 1. Dagbók Tómasar Harkers
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
97
þnngir fornlegir etðlar vórn þar inni, eins og í
minu herbergi. Hlerarnir vðru hálfdregnir fyrir
gluggana, og var þvi hálfdimt þar inni.
Eg gekk hljððlega inn i salinn.
Hinum megin i salnum stððu tvær dyr
hálf-opnar.
Eg fann að vinstri dyrnar mnndu leiða mig
í Sttina til herbergis míns og greifans, en
áð-ur en eg leitaði þangað, vildi eg ganga úr
skugga um, hvort mér væri engin hætta búin
hinum megin hægri dyranna og læddist þvi yflr
gðlflð og leit þar inn. Eg varð þess brátt
vis-ari, að hér var eg kominn i hornturninn, sem
eg hafði áðnr veitt eftirtekt. Það var stðr
kringlóttur salur. Á honum vðru engar aðrar
dyr en þær, sem eg kom inn um, og var hlaðið
fyrir gluggana að hálfu leyti, en að öðru leyti
vóru járngrindur fyrir þeim. Eagiu prýði var
á veggjunum nema veflr kóngulónna. Með
fram veggjunnm lá girðing af fjölum, og milli
heunar og veggjanna vðru bingir, sem mér
sýndust likir kornbingjnm, sem eg hefl séð i
hlöðum akurbænda. Eg hélt þvi í fyrstu, að
þessi salur mundi vera til korngeymslu, þó
ðtrúlegt mætti þykja, þar sem hann var á 4.
gólfl haliariunar. Eg stakk hendinni af
for-vitni á einn binginn. Eg rak mig þá á harða>
kringlótta smáhluti, sem vóru kaldir átaks. Eg
tðk fnllan lófa minn og bar út að glngganum.
é
*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
