Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - I - Innespärra ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skrifwelse hae literae; literae quae hic
continentur. — b. inom förswarswerk l.
belägringswerk: cingere (muris, aggere);
claudere (obsidione); saepire (eg. omhägna,
omgärda); i sitt beskydd i. ngn praesidio suo
tegere, tueri alqm. — c. inom gränser i.:
finibus, cancellis, terminis
circumscribere, definire (C. de Or. I. § 52). — d. =
innefatta, inräkna, omfatta: comprehendere,
pass. comprehendi, contineri; includere
(in tua salute mea inclusa est, C.); wara
i-en i ngns wälwilja carum haberi, diligi
ab alqo; jag begär att wara i-en l. jag i-er
mig i eder wälwilja, edert wänliga minne me
ametis, quaeso; oro, ut vestrā me
benevolentiā complectamini, ut vestra me
benevolentia ac memoria prosequatur,
(meam memoriam pie colatis). -ning: en stads
obsidio.
Innespärra se Inspärra.
Innestå: residuum esse; restare (apud
alqm). -stående: residuus.
Innestänga se Instänga.
Innewarande: hic (annus, dies);
praesens.
Innästla sig: 1. om personer: se insinuare
(in alicujus familiaritatem); apud alqm
potentiam assequi. — 2. om saker
(abstrakta): insidĕre (in re); serpere (per rem);
inveterascere; hafwa i-t sig haerere;
inhaerere; inveteratum esse (vitia; licentia).
Innöta: interere; inculcare.
Inom: 1. i. ett rum (i eg. och oeg. uttryck):
intra l. wid ord, som betyda innesluta,
ensam ablativ; innesluta, hålla sig i. gränserne,
i. hus finibus circumscribere, se tenere;
domi (domo) se tenere; stor icke blott i sitt
yttre lif, utan ock i. hus non solum foris et
in oculis civium, sed etiam intus ac domi
magnus; i. skotthåll intra teli conjectum;
sluta sin sorg i. sig dolorem pectore
claudere, alto pectore premere. — 2. i. en tid:
intra (paucos dies; in paucis diebus); i.
kort brevi; paulo post; mox; i. ett
ögonblick puncto l. momento temporis. -bords:
1. eg.: intra navis latera; in navi. — 2. oeg.
= i en menniskas inre: a. = i sinne,
sinnelag: in pectore; hafwa ngt i. alqd in
pectore clausum habere l. gerere. — b. i
förståndet (hufwudet): han har ej mycket i.
inanis (prudentiae) est; parum l. nihil
sapit. -hus: domi; intra privatos parietes.
-lands: in patria; (domi). -skärs: intra
scopulos l. cautes; segla i. litus radere,
legere.
Inpacka: stipare (in cella; carinis),
ingerere; inserere (Hor. Sat. I. 5); condere
(in arcam, riscum; jfr Packa in).
Inpass: göra ett i. objicere, opponere
alqd.
Inpassa: aptare, apte inserere,
aptantem insertare (Vg. Aen. II. 672).
Inpassera: intrare (urbem); absolut:
advenire, venire.
Inpiska: verberibus inculcare alqd; -
en i-ad skälm durus; veterator; (cujus
plagis costae callent, Pt.; flagris occallatus;
flagritriba, Pt.; furcifer).
Inplanta: (blott i andlig mening): 1. om
naturen ss. subjekt l. agent: inserere (oftast
i part. pret. insitus inplantad - notiones;
amor menti - i själen - insitus, in natura
insitus; notio in animo insita, C. de Fin.
I. 3); ingenerare [natura i-at praecipuum
amorem in (till) eos, qui procreati sunt,
C. de Off. I. § 11; homini (hos menniskor)
ingenerata est (är af naturen i-ad)
scientiae cupiditas]; ingignere (natura homini
veri cupiditatem ingenuit, C.);
(imprimere, insculpere in animo, in mentibus
= inrista, inpregla); af naturen i-d a natura,
ab ipsa natura insitus, insculptus;
innatus (semina virtutum ingeniis, C. Tusc.
III. § 2). — 2. om menniskor ss. subjekt:
imbuere alqm bonis praeceptis, virtutis
amore (i. hos ngn goda lärdomar, kärlek till
dygden); implere (amore, odio); i.
fördomar, willfarelser hos ngn pravis
opinionibus, erroribus animum alicujus imbuere,
implere, inficere (C. Tusc. III. 2; med
modersmjölken få willfarelsen hos sig i-d cum
lacte nutricis errorem sugere, ibdm 3).
Inplugga: 1. eg.: adigere, infigere. —
2. oeg.: inculcare (tradere vel etiam, si
quis tardior est, inculcare, C. de Or. I. 127).
Inpraktisera: clam importare, invehere
alqm.
Inpregla: animo, memoriae alicujus
inculcare, infigere, imprimere alqd;
imbuere alqm re (legum reverentiā; pietate;
patriae amore).
Inprenta: alicui, in animo, menti
alicujus infigere, inculcare, imprimere alqd.
Inpressa: imprimere.
Inproppa: infercire, inserere.
Inprotokollera: literis (publicis)
consignare; in publicas tabulas l. literas
inferre, referre.
Inpå (in på): 1. i lokal mening: usque
ad: wåt i. kroppen per vestem l. penitus
ad cutem madefactus; gå ngn i. lifwet in
alqm irruere. — 2. om tid: i. natten in
multam noctem, ad seram noctem; i. tredje
dagen in tertium diem.
Inpåla: palis includere.
Inqwartera: collocare alqm alicubi,
apud hospitem, in domo alicujus;
deducere alqm in hospitium, ad hospitem; i.
några på olika ställen, i husen in (per)
hospitia dividere (L. II. 14. 8), per
oppidum, per urbes (i städerna) dispertire; i.
sig hos ngn hospitium sumere, habere
apud alqm. -ing: *collocatio (in hospitio);
*receptio; hafwa i. (hospites) domo sua
(coactum) recipere, recepisse.
Inre, innerst: I. komparativen: 1. i allm.
och eg.: interior; internus, intestinus (=
inwärtes, inwändig); det i. af huset pars
interior domūs; interior domŭs; det i. af
landet interiora, interior pars (terrae,
terrarum); partes mediterraneae; en i. eld
internus ignis; i. smärta dolor intestinus.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
